Saturday 31 October 2009

ႏွစ္ဖက္ျမင္

ကြ်န္ေတာ္ မွန္ မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့တာ ၾကာပါျပီ ၊၊ ေတာ္ေတာ္ကုိ ၾကာခဲ့ျပီ ၊၊ ကုိယ့္မ်က္ႏွာကိုယ္ မ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ ခ်င္ေတာ့ျပီ ၊၊ ကုိယ္မ်က္ႏွာကုိယ္ ျပန္ျမင္တိုင္းလည္း လိပ္ျပာမလံုျဖစ္မိသည္ ၊၊ တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ဒီလိုခံစားေနခဲ့ရတာ ၾကာခဲ့ျပီ ၊၊ ဒါ ေပမယ့္ ဘယ္သူ႕ကုိမွ ဖြင့္မေျပာျဖစ္ခဲ့ ၊၊ သူတို႔သိလုိ႔လည္း စိတ္မေကာင္းရံုမွတစ္ပါး အျခားမရွိေတာ့ျပီကုိး ၊၊ အေမ့ကိုလည္း မသိေစခ်င္ေတာ့ ၊၊ ဘာမဆို ဖြင့္ဟတုိင္ပင္တက္ေပမယ့္ ဒီခံစားခ်က္ကုိ အေမမသိေစခ်င္ေတာ့ ၊၊ ရွိေစေတာ့ ၊၊ အေဖ့ကုိေရာ ၊၊ ဟင့္အင္း မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး ၊၊ အသက္ၾကီးမွ ကုိယ့္အတြက္မခံစားေစလိုေတာ့ ၊၊ သို႔ေသာ္သိသိသာသာ စကားနည္းသြား တဲ့ မိသားစုဆက္ဆံေရးကိုေတာ့ သတိထားမိသည္ ၊၊

ဘုရားေတာ့ ၀တ္ျပဳတက္ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ မရြတ္ျဖစ္တဲ့ ဘုရားစာေလးေတြ မ်ားလာျပီ ၊၊ မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္ျပီး ဆက္ရြတ္ ရမလား ၊၊ ေတာ္ပါျပီ ၊၊ ဘုရားကုိေတာ့ မလိမ္လိုေတာ့ ၊၊ အင္း ကုိယ့္အေရာင္အ၀ါေတြ ညိဳးမွိန္လာတာ ဘယ္သူေတြ သတိထား မိမယ္ မသိေပမယ့္ ဘာသာသိေနခဲ့တာ ၾကာခဲ့ျပီ ၊၊ ျငင္းဆန္လို႔ မရတဲ့ ဘ၀မို႔ ခြင့္လႊတ္ပါဘုရားဆိုတဲ့ ဆုေတာင္း စကားေလးကုိ လြဲရင္ အျခားဘုရားစာေတြ မရြတ္ျဖစ္ခဲ့ေတာ့ ၊၊ အလုပ္သြားခါနီးတုိင္း ၀တ္မပ်က္ ေပမယ့္ ဘာေတြ ဆိုရမယ္ ဆိုတာ မသိေတာ့ ၊၊ ရံုးပိတ္ရက္တုိင္း ေရႊတိဂံုတက္ျဖစ္ေပမယ့္ ရီေ၀တဲ့ မ်က္၀န္းေတြက ဘာကုိမွ သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရ ၊၊ အားလံုး လည္း မွဳန္၀ါး၀ါး ျဖစ္ေနျပီ ၊၊ မ်က္၀န္းေတြက ဘာကိုမွ မျမင္ေတာ့ျပီ ၊၊ဘာကိုမွ ျပတ္ျပတ္သားသား သဲသဲကြဲကြဲ မရွိ ေတာ့ ၊၊

ညီအငယ္ကုိ ေက်ာင္းျမန္ျမန္ျပီးေစခ်င္လွျပီ ၊၊ အငယ္မကိုလည္း ေက်ာင္းျပီးေစခ်င္ျပီ ၊၊ သူတို႔ ျမန္ျမန္ ၾကီးျပင္း လူလား ေျမာက္ ေစလိုသည္ ၊၊ သူတို႔ အလုပ္ေလးေတြနဲ႔ သူတို႔ အေျခက်ေစလိုသည္ ၊၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔တာ၀န္ေတြ မရွိေတာ့ရင္ ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္တာ၀န္ေတြ ေပါ့သြားလိမ့္မည္ ၊၊ မိဘႏွစ္ပါး အတြက္နဲ႔ ကိုယ့္အတြက္က ဘာမွ ပူပန္စရာမလို ၊၊ အေဖ့မွာက ပင္စင္လခေလး ၁ ေထာင္ေက်ာ္ ရွိသည္ ၊၊ အေမ့မွာက လက္၀တ္လက္စားေလး ရွိေသးသည္ ၊၊ အငယ္ႏွစ္ေယာက္ ေက်ာင္းျပိးရင္ေတာ့ ဒီဘ၀ကုိ ျမန္ျမန္ေက်ာခုိင္းလို လွျပီ ၊၊ သူတစ္ပါး ကုိေမွ်ာ္ကိုးေနရတဲ့အလုပ္ကုိလည္း မလုပ္လိုေတာ့ ၊၊ ကုိယ့္ထမင္းကုိ ကုိယ္သာသာ လိပ္ျပာလံုလံု စားလိုလွျပီ ၊၊

မွတ္မွတ္ရရ တစ္ရက္ေပါ့ ၊၊ ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ႏုိင္ငံျခားကျပန္လာတဲ့ အတြက္ ဆံုျဖစ္ခဲ့ၾကသည္ ၊၊ ကုိယ္ကုိလည္း ေတြ႔ခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ သြားျဖစ္ခဲ့ၾကသည္ ၊၊ အမွန္ေတာ့ လူေတြ ဆံုတဲ့ပြဲဆို ေရွာင္ေနခဲ့တာၾကာေပါ့ေလ ၊၊ လူေတာလည္း မတုိးလုိေေတာ့ ၊၊ ကုိယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ကိုယ္ပါ ၊၊ သူကေတာ့ ငယ္စဥ္ကတည္းက သူငယ္ခ်င္းမို႔ လိုက္သြားျဖစ္ ခဲ့သည္ ၊၊ နုိင္ငံျခားျပန္သူငယ္ခ်င္းေတြ ဆိုေတာ့ နုိင္ငံျခားျပန္ သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း ပါသည္ ၊၊ သူကကုိယ့္ကုိ မိတ္ဆက္ေပး လိုက္တဲ့အခါ အားလံုးရဲ့ မ်က္၀န္းေတြက အေရာင္တစ္မ်ိဳး ေတာက္ပသြားၾကသည္ ၊၊ ကုိယ္ပဲ စိတ္ထင္တာလား ၊၊ ပညာတက္ေတြ ပီပီ သူတိုိ႔လည္း ဘာမွ ေထြေထြထူးထူ ဆက္မေျပာၾကပဲ ၀ုိင္းစျဖစ္ၾကသည္ေပါ့ ၊၊

အခ်ိန္ေလးရလာတာနဲ႔ အမွ် အရွိန္ေလးလည္း ရလာၾကသည္ ၊၊ အေျပာေလးေတြလည္း ၾကမ္းလာတဲ့အခါ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ ထျပန္ဖို႔ ၾကိဳးစားေပမယ္ ၊၊ ကုိသီဟ ခင္းဗ်ားသူငယ္ခ်င္းကုိေတာ့ အားနာတယ္ဗ်ာ ၊၊ ကုိေအာင္ ခင္ဗ်ားကိုေတာ့ အားနာပါတယ္ ဗ်ာ ၊၊ လို႔ စကားခံျပီး ေျပာလိုက္ၾကတာ ၊၊ မရုိးႏုိင္တဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကုိယ္တုိင္ ပါ၀င္ အသံုး ေတာ္ခံ ၊၊ တခါတေလ ကုိယ္တုိင္ဇာတ္ညႊန္းခြဲထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြ ၊၊ သူတို႔မွာလည္း သူတို႔ မေက်နပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ၊၊ ကုိယ္ေတြမွာလညး္ ကုိယ္ေတြ ၀မ္းဗုိက္ေတြ အတြက္ ၊၊ သူတို႔ေျပာတဲ့ စကားနားထဲကမထြက္ဘူးဗ်ာ ၊၊ သူတို႔ ေပးတဲ့ ၅ က်ပ္ ၁၀ ဆိုတာ တမင္ေပးခဲ့တာပါတဲ့ ၊၊ သူတို႔အတြက္ ဒီေငြေလးဟာ ဘာမွ မျဖစ္ေလာက္ပါဘူးတဲ့ဗ်ာ ၊၊ တခါတေလ ေတာင္းစား တဲ့သူေတြ ေတြ႕ရင္ေတာင္ေပးရေသးတာပဲဗ်ာ ၊၊ ဘာျဖစ္လဲ ဗ်ာ ၊၊ ေပးလိုက္ပါတယ္ ဆုိျပီး အခ်င္းခ်င္းေျပာ ရီေနသံေတြ ၊၊ စားထားတဲ့ အစာေတြ အန္ထြက္ခ်င္ရဲ့ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္တင္မဟုတ္ပါဘူး ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ရွာသမွ် ေစာင့္စား ေနရတဲ့ အေဖနဲ႔ အေမေရာ ေနာက္ ေမာင္ႏွမေတြေရာ ၊၊ သူတို႔ ေျပာတဲ့စကားေတြ ၾကားရတာ တစ္မိသားစုလံုး ေရႊတိဂံု ေျခေတာ္ရင္း ေရာက္ သြားသလိုပါလားဗ်ာ ၊၊

ကြ်န္ေတာ့္မွာေတာ့ ဒီေနရာေလး ေရာက္ဖုိ႔ ရင္ႏွီးေပးဆပ္လိုက္ရတာ ၊၊ ခင္ဗ်ားတို႔ ဆိုသလုိဆုိရင္ျဖင့္ က်ဳပ္ဘ၀က ေတာင္းစား ဖို႔ လိုင္စင္၀ယ္ထား ရသလိုပါလားဗ်ာ ၊၊ သို႔ေသာ္ သို႔ေသာ္ …………………………………………
က်ဳပ္တုိ႔ဘ၀ေတြကုိ နားလည္ျပီး ျမွင့္တင္ေပးပါလားဗ်ာ ၊၊ က်ဳပ္ ညီေတြ ညီမေတြ ေက်ာင္းမျပီးေသးသေရြ႔ေတာ့ ေတာင္းစား လိုက္ပါအံုးမယ္ဗ်ာ ၊၊ သူတို႔လည္း လက္လြတ္လို႔ ခြက္ကုိင္ႏုိင္တဲ့အခါ က်ဳပ္လြတ္ေျမွာက္ ရမွာေပါ့……………………………..

မင္းအိမ္ျဖဴ

၀န္ခံခ်က္ ၊၊ ၊၊ အေတြးေလးျဖစ္တည္ေနတာၾကာခဲ့ပါျပီ ၊၊ မေရးျဖစ္ခဲ့ဘူး ၊၊ ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး ၊၊ ခံစားမိတာေလး တင္ျပတာပါ ၊၊ ကုိညီညီ (သံလြင္) ရဲ့ အရင္လို မဟုတ္ေတာ့တဲ့ ရန္ကုန္ကုိ ဖတ္ျပီး တင္ျပဖို႔ ျဖစ္သြားတယ္ ၊၊ ဘယ္သူ႕ကုိမွ မထိခုိက္ေစလိုေပမယ့္ ၊၊ ျဖစ္တည္ေနရတဲ့ ဆူးၾကားက ဗူးခါး ေတြ ရဲ့ဘ၀ကုိ သိေစခ်င္လို႔ပါ ၊၊

Thursday 29 October 2009

ဒီေန႔

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပို႔ေပးတဲ့ ေမးကေနတဆင့္ရတာေလးပါ ၊၊ တင္ထားလိုက္ပါတယ္ ၊၊ သီခ်င္းေလးလား??

http://www.youtube.com/watch?v=9-80WGzkQog


ျပည္တန္ေဆာင္တုိင္ပြဲေတာ္ ၂





လက္က်န္ပံုေလးေတြပါ ၊၊ ၀န္ခံရရင္ေတာ့ ပံုေလးေတြက သိပ္မေကာင္းတာ အမွန္ပါပဲ ၊၊ သို႔ေသာ္ ပို႔လာေပး တဲ့ သူငယ္ခ်င္းလည္း ေစတနာ ေတြနဲ႔မို႔ သည္းခံရင္းသာ ၾကည့္ရွဳေတာ္မူၾကပါဗ်ာ ၊၊ အဲဒီလိုယိမ္းကားေတြ အမ်ား ၾကီး တန္းစီလွည့္တာေပါ့ဗ်ာ ၊၊ အဲဒီနယ္တစ္၀ိုက္မွာေတာ့ အစည္ကားဆံုး ပြဲေတာ္ၾကီးတစ္ခုပါပဲ ၊၊ ေပ်ာ္ ၾကတယ္ ၊၊ ရႊင္ၾကတယ္ ၊၊ ၀ယ္ၾကတယ္ ၊၊ ျခမ္းၾကတယ္ ၊၊ ဆိုင္ခန္းေတြလည္း အမ်ားၾကီးပါပဲ ၊၊ ပြဲေစ်းတန္း အစ အဆံုး ေလွ်ာက္မယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ အသြားတစ္ေခါက္ ၂ နာရီ နဲ႔ အျပန္ ၂ နာရီ စုစုေပါင္း ေလးငါးနာရီစာေလာက္ ခရီးတြင္မယ္ထင္ပါတယ္္ ၊၊ ေပ်ာ္စရာေကာင္းသလို စားစရာ အစံုရပါတယ္္ ၊၊ ေဒသထြက္ကုန္ေတြ အျပင္ နာမည္ ၾကီးတာကေတာ့ ရွင္မေတာင္ သနပ္ခါးနဲ႔ သင္ျဖဴးဖ်ာေတြပါပဲ ၊၊ နုိင္ငံေဒသအစံုက ပြဲခင္းေစ်းသည္ေတြ လာတဲ့ပြဲမို႔လည္း ပိုစည္ပါတယ္ ၊၊ တကယ္လို႔မ်ား ေနာက္ပုိင္း ၾကံဳၾကိဳက္ခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အလည္တစ္ေခါက္ ျဖစ္ျဖစ္ သြားေ၇ာက္ လည္ပတ္ၾကပါအံုးလို႔ ပဲ တုိက္တြန္းလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ ၊၊
မင္းအိမ္ျဖဴ


Tuesday 27 October 2009

ျပည္တန္ေဆာင္တုိင္ပြဲေတာ္ ၁






( တရုတ္အမ်ိဳးသာယိမ္းဆိုေပမယ့္ ကတာကေတာ့ တရုတ္မေလးေတြပါ ၊ ပံုပို႔ေပးတဲ့သူငယ္ခ်င္းက အဲဒီယိမ္းကုိ ပဲ အားေပးလို႔ အျခားယိမ္းပံုေတြ မရေသးဘူးဗ် ၊ ႏွစ္စဥ္အစဥ္အလာမပ်က္ တရုတ္ယိမ္းကိုပဲ သူက အားေပး တယ္ P: တရုတ္မေလးေတြ လွတားကုိး)

ျပည္ျမိဳ႕ ဆိုတာ ျမန္မာျပည္ အလယ္ပုိင္းမွာေတာ့ ထင္ရွားတဲ့ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ပါ ၊၊ အထက္အညာနဲ႔ ေအာက္ ျပည္ ေအာက္ရြာကုိ ဆက္သြယ္ေပးထားတဲ့ ျမိဳ႕ ၊၊ ရခုိင္ေဒသရဲ့ ၀င္ေပါက္ ၊၊ ဧရာ၀တီျမစ္နေဘးက လွပတဲ့ ျမိဳ႕ေလးတစ္ျမိဳ႕ဆိုတာ ေရာက္ဖူး ေနဖူးသူတုိင္း သိၾကေပလိမ့္မည္ ၊၊ တခါတစ္ေခါက္အလည္ေရာက္လာသူ ေတြ မျပန္ခ်င္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္နုိင္တာလည္း ရုိးသားတဲ့ ျမိဳ႕ေလးရဲ့ ဂုဏ္အင္တစ္ရပ္ပါပဲ ၊၊ ျပည္သူေတြ လွသလို ျပည္သားေတြ ေခ်ာတယ္လို႔ ဆုိစမွတ္ျပဳၾကရဲ့ ၊၊ စပါးလံုးတစ္ေထာက္စာ အေပၚယံ အလွထက္ အမွန္တကယ္ စာဖြဲ႔ ရမွာက ရုိးသားတဲ့ ျပည္သူျပည္သားေတြရဲ႕ စိတ္သေဘာထားပါပဲ ၊၊ ျဖဴစင္တယ္ ဟန္မေဆာင္ တက္ၾကဘူး ၊၊ ဧည့္၀တ္ေက်ပြန္တယ္ ၊၊ အရင္းခံသေဘာတုိင္းေပါင္းသင္းတက္ၾကတယ္ ၊၊ ေတာ ဆန္တယ္ ၊၊ ျမန္မာမွဳကုိ ျမတ္ႏုိ္းတယ္ ၊၊ တန္ဖုိးထားတယ္ ၊၊ ရတနာသံုးပါးေလးစားရိုေသတယ္ ၊၊ ေျပာရရင္ ဂုဏ္ အင္ေတြ စာမဖြဲ႔နုိင္ေပဘူး ၊၊ ရွိေစေတာ့ ၊၊ အခုေတာ့ အဲဒီျပည္ျမိဳ႕ က အခုေလာေလာဆယ္ က်င္းပေနတဲ့ ပြဲေတာ္ ဓါတ္ပံုေလးေတြ ကုိ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ ၊၊ မွ်ေ၀ခံစားျခင္းေပါ့ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းတက္တဲ့ကာလ ေက်ာင္းျပီးတဲ့ႏွစ္တုန္းကလည္း တိုက္တုိက္ဆိုင္ဆုိင္ သံုးႏွစ္တစ္ၾကိမ္လွည့္လည္ ပူေဇာ္ ပြဲနဲ႔ ဆံုျဖစ္ခဲ့တယ္ ၊၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ အလြမ္းေျပေပါ့ဗ်ာ ၊၊


မင္းအိ္မ္ျဖဴ


(တုိက္တုိက္ဆိုင္ဆုိင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေနာက္ဆံုးႏွစ္စာေမးပြဲၾကီးျပီးတဲ့ႏွစ္ကလည္း ပြဲေတာ္ လွည့္တဲ့ႏွစ္ ျဖစ္ေနလို႔ ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ခဲ့ၾကတယ္ ၊၊ ကုိယ့္အိမ္ကုိယ့္ယာ မျပန္ၾကေသးပဲ ပြဲေတာ္လည္ျပီး ကဲခဲ့ၾကေသးတယ္ ၊၊ ခ်စ္သူ စံုတြဲေတြလည္း ပြဲေတာ္လွည့္ခဲ့ၾကတာေပါ့ ၊၊ ကုိမင္းအိမ္ျဖဴေတာင္ ပါမယ္ ထင္တယ္ အဲဒီတုန္းက ခ်စ္သူေလး နဲ႔ကုိးဗ် P:)

၀န္ခံခ်က္ ၊၊ ၊၊ ျပည္သားသူငယ္ခ်င္းပို႔ေပးတဲ့ ဓါတ္ပံုမ်ားကို တင္ပါတယ္ ၊၊ ယခုေလာေလာဆယ္ က်င္းပေနဆဲ ပါ ၊၊ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ ၃ ရက္ေန႔မွ သိမ္းမွာပါ ၊၊

Monday 26 October 2009

ရန္ကုန္ေလး ည





၀န္ခံခ်က္ ၊၊ ၊၊ ရန္ကုန္က ညေလးတစ္ခုနဲ႔ တူသမို႔ ရန္ကုန္ေလးည လို႔ တင္လိုက္တာပါ ၊၊ တကယ့္ရန္ကုန္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ဗ်ာ ၊၊ ရန္ကုန္က ညဖက္ထမင္းဆို္င္ေလးေတြလိုပဲ ၊၊ လဖက္ရည္ဆိုင္ကလည္း အဲဒီလိုပဲ လမ္းေဘး မွာခံုေတြ ခ်ျပီးေသာက္ရတာ ၊၊ ၾကားထဲမွာ ဆိုင္ကယ္ေတြလည္း သြားေနတာပဲ ၊၊ ေဘာပြဲလည္း ၾကည့္ေနၾက တာပဲ ၊၊ ေဆးလိပ္ေတြလည္း ၾကိဳက္တဲ့ေနရာေသာက္လို႔ရတယ္ ၊၊ တကယ့္ ရန္ကုန္ညေလးတစ္ခုလိုပဲ ၊၊
မင္းအိမ္ျဖဴ

စိတ္

တခါတေလေတြးမိတယ္ ဆန္းက်ယ္တဲ့စိတ္သေဘာမ်ား ၊၊ ကုိယ္လည္းလက္ကမ္းလို႔မမွီနုိင္ပါဘူးေလ ၊၊ လူတစ္ခု စိတ္ကုိးဆယ္တဲ့ မွန္လိုက္တာ ၊၊ တခါတေလလည္း တကယ္ပါ လူေတြ ကုိ ဥေပကၡာျပဳနုိင္တဲ့ စိတ္မ်ိဳး ေလးပုိင္ဆိုင္မိခ်င္ရဲ့ ၊၊ စာေတြလည္းဖတ္ေနတာပါပဲ ၊၊ တရားဆိုတာေတြလည္းနာၾကားေနတာပါပဲ ၊၊ ဒါေပမယ့္ သူဖန္ဆင္းတဲ့ လမ္းထဲေလွ်ာက္လွမ္းေနမိဆဲ ၊၊ သူဖန္ဆင္းတဲ့ လမ္း ေလွ်ာက္လွမ္း ေနမိတယ္ ဆိုတာက သူ တကာ ေတြ ရဲ့ ေ၀ဖန္မွဳေတြ ခ်ီးမႊမ္းမွဳေတြ ကဲ့ရဲ့မွဳေတြ စတဲ့စတဲ့ စကားလံုးေတြ ခင္းတဲ့ လမ္းေပါ့ ၊၊ မေလွ်ာက္ သင့္မွန္းသိေပမယ့္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနမိဆဲ ပါတကားလို႔ ဘာသာ ေရရႊတ္ရင္ ဆက္ေလွ်ာက္ေနဆဲေပါ့ ၊၊

အခုရက္ပုိင္းမွာ အင္းတိတိက်က် ဆိုရရင္ လြန္ခဲ့တဲ့လပုိင္းက စျပီးကုိယ္သာမဟုတ္ဘဲ ဒီလမ္းေလးကုိ ေလွ်ာက္ ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ လည္းေတြ႕မိသား ၊၊ သူဘာေျပာေျပာ ကုိယ့္အသားပဲ့ပါတာမွတ္လို႔ ဆိုတဲ့ စကားေျပာရ လြယ္ေပမယ့္ တကယ္လက္ေတြ ႔ က်င့္သံုးဖို႔ေတာ့ ျဖစ္နုိင္ျပန္ဘူး ၊၊ အင္း ခက္တဲ့လူေတြေနာ္ ၊၊ မေက်နပ္တဲ့ သူေတြကလည္း သူတို႔ မေက်နပ္တာ ျပၾကသလို တဖက္ကလူကလည္း ခံစားေနျပန္ေရာ ၊၊ အင္း တကယ္ကုိ အႏုပညာရွုင္ေတြကုိ ေလးစားမိလာတယ္ ၊၊ ဘယ္လိုမ်ားလွဳပ္ရွားရပ္တည္ အသက္ရွင္ေနသလဲရယ္လို႔ ၊၊ ဘာလို႔ လည္းဆိုေတာ့ ကုိယ္ေတြမ်ား ခံစားေနလုိက္တာ စကားလံုးေတြကုိ တစ္လံုးခ်င္းကုိ ခံစားလို႔ေပါ့ ၊၊ ေျပာလာသမွ် ကုိ အလကားပဲတင္း တစ္ျပားမွ မရပဲ ခံစားေနလိုက္တာမ်ား တခါတေလ ထမင္းစားေတာင္ တကယ္ပ်က္ မိပါ တယ္ ၊၊ အလုပ္ေတြေတာင္ ပ်က္မိပါတယ္ ၊၊ စိတ္ေတြလည္း ရွဳပ္မိပါတယ္ ၊၊ မိတ္ေတြလည္း ပ်က္ရပါတယ္ ၊၊

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေျပာဖူးတယ္ ၊၊ ကြ်န္ေတာ့္အရင္းႏွီးဆံုးသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ပါ ၊၊ သူပဲ ဘေလာ့ ေရးပါလားဆိုျပီး တုိက္တြန္းအားေပးခဲ့တာ ပါ ၊၊ သူကေျပာတယ္ နင္စိတ္ညစ္တာေတြ ေျပေပ်ာက္ဖို႔ နင္ေရးခ်င္ တာေတြ ေရးဖို႔ စိတ္အပန္းေျဖဖို႔ ေ၇းတာ နင္ဒီလိုသာ စိတ္ညစ္ေနရရင္ ဘာလုပ္မွာလဲ မတန္ဘူး မေရးနဲ႔ေတာ့ တဲ့ ၊၊ အင္းသူေျပာတာလည္းမွန္ပါတယ္ ၊၊ မွန္လိုက္တာ ၊၊ သို႔ေသာ္လည္း ေရးေနမိဆဲ ၊၊


အရင္းႏွီးဆံုးပါလို႔ေျပာရမယ့္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔လည္း မိတ္ပ်က္ဖူးတယ္ ၊၊ ဘေလာဂါ သူငယ္ခ်င္းတစ္ ေယာက္ ေပါ့ ၊၊ အင္းနာမည္ၾကီးဘေလာ့ဂါၾကီးတစ္ေယာက္ ၊၊ ေနာက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔လည္း စကား အေျခအတင္ ေျပာခဲ့ရဖူးတယ္ ၊၊ ေက်ာင္းကတည္းက အတူတက္လာတဲ့ တကယ့္ သူငယ္ခ်င္း ၊၊ ကုိယ္ယံုၾကည္ ရာတင္ျပၾကတဲ့အခါ မတူညီတဲ့ အျမင္ရွဳေထာင့္ေတြ ေၾကာင့္ေပါ့ ၊၊ ကုိယ္လည္း ကုိယ္ျမင္တာကုိ တင္ျပသလို သူလည္း သူထင္တာကုိ ေ၀ဖန္ေပါ့ ၊၊ အင္းအမွန္တရားဆိုတာ တစ္ခုတည္းရွိတယ္ ဆိုေပမယ့္ အဲဒီအမွန္တရား ကုိမေရာက္ခင္ ၾကံဳေတြ႔ရတာက သူအျမင္ကုိယ့္အျမင္ေပါ့ ၊၊ ကုိယ္ရပ္တည္ရာ Standing Point မတူတဲ့အခါ ကုိယ္က်င္လည္ရာ Ground မတူတဲ့အခါ ျဖစ္တက္တဲ့သေဘာ ပါ ၊၊
အင္းအဲဒီလို သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ မိတ္ပ်က္ဖူးသလို ကုိယ္မျမင္ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္း အသစ္ေတြလည္း ရခဲ့ပါတယ္ ၊၊ တကယ္ကုိ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္လာဖတ္ျပီး သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ေနတဲ့သူေတြ ရွိတယ္ ေက်းဇူးလည္းတင္တယ္ ၊၊ အဲဒါ ကိုေတာ့ အျမတ္လို႔ သေဘာထားတယ္ ၊၊ ခုေနာက္ပုိင္းေတာ့ ကုိယ္လည္း သိပ္မလိုက္ျဖစ္ေတာ့တာ အမွန္ ၊၊ ကုိယ္ကုိတုိင္လည္း အထက္ကဆိုသလို အခုေနာက္ပုိင္း အဲဒီလို ျဖစ္တာေတြ မ်ားလာေတာ့ တခုခု အလုပ္ခံ လိုက္ရ သလို တခုခု ျဖစ္သြားသလို ၀ုန္းဆို ေၾကာက္ စိတ္ေတြ ၀င္ေနမိရဲ့ (ခံစားရတာကုိ တင္ျပတာေနာ္) ၊၊ ( FaceBook ဖက္ေျပာင္းေနတာလည္းပါမယ္ထင္ပ ဟုိမွာကေတာ့ တကယ့္ကုိယ့္သိတဲ့ သူေတြခ်ညး္ဆိုေတာ့ ဓါတ္ပံုေတြ တင္လိုက္ စာေတြ လိုက္ဖက္လိုိက္ေပါ့ ) ၊၊ ကုိယ္ကုိ မသိေပမယ့္ ဒီမွာ စာေရး ရတဲ့ ဖီလင္ေလးကုိ သေဘာက်တယ္ ၊၊ ကိုယ္ေရးတဲ့ စာေတြက ႏုႏုရြရြ ကဗ်ာအလွေလးေတြ မဟုတ္သလို ၊ ဖြဲ႔ဖြဲ႔ႏြဲ႔ႏြဲ႔ စာသြဲ႔သြဲ႔ေလး ေတြ လည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး ၊၊ သုတေပးတဲ့ သတင္းေဆာင္းပါးေတြလညး္ မဟုတ္သလို ပညာေပးတဲ့ စာတမ္းေတြ လည္း မပါဘူး ၊၊ ကုိယ္ေရးခ်င္တာ ကုိယ္ ခံစားရတာ ၊ ကုိယ့္စိတ္ထဲရွိတာေတြသာ တင္ျဖစ္တာမို႔ ေရးခ်င္တာ ေရးတာေတြကုိ ဖတ္ခ်င္တဲ့အခါ လာဖတ္ေပါ့ ၊၊ အင္းဒီလိုပဲ သေဘာထားျပီးတင္ခ်င္တာေတြလည္း စိတ္ပါတဲ့ အခါေတာ့ တင္ပါအံုးမယ္ အင္းစိတ္မပါတဲ့အခါ အလည္မေရာက္ျဖစ္တဲ့အခါလည္း နားလည္ျပီးသာ ခြင့္လႊတ္ေပးပါခင္ဗ်ာလို႔ပဲ ................

ေလးစားစြာျဖင့္

မင္းအိမ္ျဖဴ

( အခုဒီစာေလး ဒီေလာက္ရဖို႔ မနည္းစဥ္းစားျပီးမနည္းရုိက္ရတယ္ ၊ အရင္တုနး္ကဆို ေျပာခ်င္တာေတြမ်ား ေရးခ်င္တာေတြမ်ား စာေတြမ်ား တေပ်ာင္းေပ်ာင္းနဲ႔ မနည္းကုိ ဘရိတ္အုပ္ရတယ္ ေအာ္ စိတ္မ်ားေနာ္...)