Thursday 29 July 2010

ႏွဳတ္ဆက္ပါသည္ ဧရာ၀တီ

တကယ္ေတာ့ ေစာလြန္း ပါေသးတယ္ ၊၊ ခြဲခြာ ႏွဳတ္ဆက္ လက္ျပ ထြက္ခဲ့ဖို႔ မသင့္ေတာ္ ေသးမွန္း သိခဲ့ေပမယ့္ ေနာင္သံသရာ အစဥ္အဆက္ အတြက္ ဒီတစ္ခါ တကယ္ကို ႏွဳတ္ဆက္ျဖစ္ခဲ့ျပီ ၊၊

တခါတခါ မုိးခါးေရဆုိတာ ကုိယ္မေသာက္မိရင္ပဲ အရူးရယ္လို႕ အေခၚခံရေလမလား အေတြး၀င္မိသည္ ၊၊ ဒါမွမဟုတ္ သူမ်ား ေသာက္သလို ဇြတ္မွိတ္ျပိး ေသာက္လိုက္ရ ေလမလားရယ္လို႔လည္း မုိက္လိုက္ ခ်င္မိသည္ ၊၊ သို႕ေသာ္ အဲဒီလို ေ၀ခြဲရခက္လာတဲ့အခါ လက္လွမ္းမီွသမွ် တရားမွတ္ပြားရင္းပဲ ေျဖသိမ့္ ေတြးရပါသည္ ၊၊ သမာဓိ အျပည့္နဲ႔ တရားအသိ မရွိေသးေပမယ့္ တက္ႏိုင္သမွ်ေလးေတာ့ သံသရာ ကုိ အေကာင္း အတုိင္းနဲ႔ ျဖတ္ခ်င္သည္ ၊၊ ဘယ္အရာမွ မတည္ျမဲတဲ့ တဘ၀စံ အကုသိုလ္တရားေတြကုိ လည္း ေနာင္သံသရာ ကို သယ္မသြားခ်င္ေတာ့ ၊၊ ဒီဘ၀ ဒီမွ်နဲ႔ သံသရာ မျပတ္နုိင္ေပမယ့္ ေနာက္ဘ၀ ေနာက္ဘ၀ ေတြ ကိုေတာ့ အေကာင္း ဆံုး ဆိုတာေတြကုိ ပဲ သယ္သြားခ်င္မိေတာ့သည္ ၊၊

လူသာမာန္ ပုထုဇဥ္မို႔ ေလာကီကုိ စံုးစံုးျဖတ္ဖို႔ ဆုိတာလည္း မျဖစ္ႏိုင္ေသးတာ ဘာသာ နားလည္မိပါသည္ ၊၊ ကိုယ္မလုပ္ႏုိ္င္ေပမယ့္ ဒီဘ၀မွာ အေနလွဖို႔ ၾကိဳးစားရုန္းကန္ေနရတဲ့ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ေတြကုိလည္း ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ မျဖစ္ေစလို ၊၊ ကိုယ့္ကုိ ရွိန္လို႔ သူ႕ကုိယ့္ရို႕ ေစရမယ့္ အျဖစ္မ်ိဳး ကိုလည္း မျဖစ္ေစလို ၊၊ လူတစ္ကုိယ္စိတ္တစ္မ်ိဳး ဆိုသလို သံသရာခရီးကုိ ကုိယ္ယံုၾကည္ရာ လမ္းနဲ႕ ျဖတ္သန္းေနရတဲ့ ခရီးသြားေဖၚခ်င္းေပမို႔ တခဏတာ ဆံုစည္းရတဲ့ အခုိက္အတန္႕မွာ တစ္ဦး နဲ႔ တစ္ဦး စိတ္အေနွာင့္အယွက္ မေပးလိုေတာ့ ျပီ ၊၊ အေပၚလမ္းက သာမယ္ထင္သူ အေပၚလမ္းက ေလွ်ာက္လိမ့္မည္ ၊၊ အလယ္လမ္းက သာမယ္ထင္သူ အလယ္လမ္းကုိ သြားလိမ့္မည္ ၊၊ ေအာက္နားဆီက သာမယ္ထင္သူ ေအာက္နားဆီက ေရြ႕လိမ့္မည္ ၊၊

တကယ္ေတာ့ေလ ဒီဘ၀ အေျခအေန ဒီေန႕ဒီကာလကုိ ခပ္လြယ္လြယ္ေရာက္ခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ၊၊ အတားအဆီးအခက္အခဲေပါင္းစံုကုိ ေက်ာ္လြားျပိးမွ ဒီေန႕ဒီကာလ ဒီအေျခအေနေလး တစ္ခုကို ရရွိခဲ့တာ ၊၊ ဂုဏ္ယူမိတာေပါ့ ၊၊ ကုိယ့္ကုိကိုယ္လည္း ေက်နပ္မိတာေပါ့ ၊၊ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ဂုဏ္ယူ ေက်နပ ္အားရ ပီတိ ေတြက အဲဒီ ဘ၀ေနာက္ကြယ္က အေရာင္ ေတြစြန္းေပေနတဲ႔ ေငြစကုေတြ မဟုတ္ပါဘူး ၊၊ ျဖဴစင္မွဳ မရွိတဲ့ ျပည့္စံု ျခင္းေတြ မဟုတ္ပါဘူး ၊၊ ကုိ္ယ့္တက္စြမး္သမွ် ကုိယ့္ အတက္ပညာေလးနဲ႔ ကိုယ္ဖြားေသာေျမ ကို္ယ့္ ဌာေနကို အေျခတိုးျမင့္ က်န္ေကာင္းသင့္ဖို႔ ေပးဆပ္ျခင္းက ရရွိလာတဲ့ ပီတီ သက္သက္ရယ္ပါ ၊၊ အင္း ေလ ဒါကိုယ္လည္း ကုိယ္ ကုိ္နားလည္ ကုိ္ယ္နဲ႕ လမ္းေၾကာင္းတူသူေတြသာ ခံစားေပးႏုိင္ ေပမေပါ့ ၊၊

လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ စုႏွစ္ ၂ ခုေက်ာ္ကာလကတည္း က ျဖဴစင္စြာ အသက္ေမြးရပါ၏ ရယ္လို႕႔ ရည္မွန္းလို႔ ျဖဴစင္တဲ့ အသက္ေမြး ပညာကုိ သင္ယူဖို႔ အားသန္မိခဲ့ပါတယ္ ၊၊ ၾကိဳးစားခဲ့ရပါတယ္ ၊၊ ပညာနဲ႔ သာ အသက္ ေမြးသူ ျဖစ္ရပါလို၏ ဆိုတဲ့ အတုိင္း အသိပညာေတြ ျပည့္၀ေစဖို႔ ရုိးကုပ္ၾကိဳးထုတ္ ခဲ့ရပါတယ္ ၊၊ လူ႕အသက္ကုိ ကယ္ဆယ္ ျခင္းျဖင့္ အသက္ေမြးခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ ကံတရားက ေစခုိင္းတာက လူသားေတြ ဘ၀ အေျချမင့္ဖုိ႕ ေဆာင္ရြက္ေပးရတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာဘ၀ ၊၊ ဂုဏ္ယူမိပါသည္ ၊၊ တကယ္ကို ဂုဏ္ယူမိပါသည္ ၊၊ လူဦးေရ သန္းေပါင္းမ်ားစြာထဲမွာမွ အနည္းငယ္ေသာ လူသားေတြသာ ရရွိနုိင္တဲ့ ဒီအခြင့္အေ၇း ၊၊ ကို္ယ္တုိင္ လည္း ဇြဲသန္လို႔ လူသားေကာင္းက်ိဳး သယ္ပိုးခြင့္အတြက္ ပီတိေတြ တေပြ႕တပိုက္ နဲ႔ အင္မတန္ မွ ေက်နပ္ခဲ့ရပါသည္၊၊

မွတ္မိပါေသးသည္ ဟိုးအရင္ အထက္တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀ကေပါ့.. ရုပ္ျမင္သံၾကားက ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ အက်ိဳးျပဳ ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ခု…. အင္းစိန္ႀကိဳ႕ကုန္းက တိုင္လံုးႀကီးေတြနဲ႕ အရမ္းလွတဲ့ YIT ေက်ာင္းႀကီးမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ေက်ာင္းတက္ခဲ့ၾကတဲ့ ဇာတ္ေဆာင္ေတြ၊ ႏိုင္ငံအႏွံ႕ တံတားေတြ လိုက္ေဆာက္တဲ့ အင္ဂ်င္နီယာေတြ.. ေအာ္ တကယ္ကို အားက်စရာ……. ဆယ္တန္းမွာ အမွတ္ ေကာင္းေအာင္ ေျဖ... ဆရာ၀န္မျဖစ္ရေပမယ့္ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ရတာကို ဂုဏ္ယူခဲ့ၾကတာပါ့... ၾသဘာလမ္းဆိုတာကိုလည္း ရင္ခုန္စြာေရာက္ဖူးခ်င္ခဲ့ၾကတယ္.. တကယ္ေတာ့ ဒါေတြဟာ မက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြပါ.. အဲဒီ အိပ္မက္ေတြရဲ့ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘာအေရာင္မွာ ျခယ္စိုး ထားတာ မရွိခဲ့တာေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ ၊၊

တကယ္တန္းက်ေတာ့ အိပ္မက္ဆိုတာ မိုးလင္းရင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာေပါ့ေလ.. တက္ခ်င္လွပါတယ္ ဆိုတဲ့ YIT ေက်ာင္းႀကီးရဲ႕ အေ၀းမွာ တကြဲတျပားစီ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရတယ္….. ဒါတြင္မက တကယ့္ လုပ္ငန္းခြင္ ၀င္ေတာ့လည္း …………..

ဒီလိုနဲ႔ …… တကယ့္လက္ေတြ႕ ဘ၀ေတြ မွာေတာ့ ……………

ျမန္မာျပည္ရဲ့ အသက္ေသြးေၾကာ မိခင္ဧရာ၀တီ ကို ျဖတ္ေက်ာ္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ တံတားၾကိး ၄ စင္း အနက္တြင္မွ တံတားတစ္ခုမွာ ပါ၀င္တည္ေဆာက္ လုပ္ကုိင္ခြင့္ ရတဲ့ အခြင့္အေရး ၊၊ လူတကာ မက္ေမာတဲ့ အခြင့္အေရးေတြနဲ႕ ဘ၀ ၊၊ အျမင္မွာ တကယ္လွေပမယ့္ ကိုယ္တုိင္သာ သိတဲ့ ေန႕စဥ္ဘ၀ေတြက အေမာ ေတြ ၊၊ အေမာေတြ ၊၊ အေမာေတြ ၊၊ အဲဒီအေမာေတြ ေနာက္ကြယ္က ေဒါသေတြ ေမာဟေတြ ေလာဘေတြ ၊၊ အဲဒီ ေလာဘေတြ ေမာဟေတြနဲ႔ လွ်ံထြက္လာတဲ့ ကိန္းဂဏန္းေတြ ၊၊ ဟိုစဥ္ကတည္းက ဒါေတြကုိ မမက္ ေမာမိသူမို႔ ေမာဟေတြ ဖံုးလြမ္းထားတဲ့ ေလာဘကိန္းဂဏန္းေတြၾကားမွာ အသက္တစ္ခ်က္ ၀၀ ရဴဖို႔ဆိုတာ ဧရာ၀တီ ျမစ္ေဘးမွာ ေနျပီး ေလငတ္ေနသူလုိပါပဲ ၊၊ ကြင္းျပင္ၾကီးက က်ယ္ေပမယ့္ ကိုယ့္အသိေတြက ပိန္းပိတ္ေနတယ္ ၊၊ ေလေတြတဟူးဟူး တိုက္ခတ္ေနေပမယ့္ အသက္ရဴ ျခင္းေတြက မြန္းက်ပ္ေနတယ္ ၊၊ ေရေတြ တသြင္သြင္ စီးဆင္းေနေပမယ့္ ကိုယ္ ေသာက္တဲ့ ေရ ျဖဴစင္ပါသလားရယ္ လို႕ ေသာက္ျပိးတုိင္း ငတ္မေျပ ခံစားေနရတယ္ ၊၊

ဒါေၾကာင့္ေလ သံေယာဇဥ္ေတြ နဲ႕ ရစ္ပတ္ေႏွာင္ထားတဲ့ လုပ္ေဖၚကုိင္ဖက္ ေမာင္ႏွမေတြကုိ အသာ ေက်ာခုိင္းလို႔ …. ျဖဴျဖဴစင္စင္ေလး ေသာက္သံုးခြင့္ရမယ့္ ေရတစ္ခြက္အတြက္ ၊ ေအးေအးျမျမေလး ရဴသြင္း ရွဳိက္ခြင့္ရမယ့္ ေလတစ္ေထြးအတြက္ ၊ ေမာဟေတြ ကင္းစင္တဲ့ အစာတစ္လုတ္အတြက္ ႏွဳတ္မဆက္ခ်င္ ေပမယ့္ လက္ျပခဲ့ပါတယ္ ဧရာ၀တီရယ္ ၊၊ ကို္ယ့္ကုိ နားလည္ ခြင့္လြတ္ေပးပါ ၊၊

အျပစ္မဲ့စြာ တသြင္သြင္ စီးဆင္းေနတဲ့ အမိဧရာ၀တီ ကုိ ႏွဳတ္မဆက္ခ်င္ေပမယ့္ သံသရာ အတြက္ ဒီတခါေတာ့ တကယ့္ ႏွဳတ္ဆက္ခဲ့ရတယ္ ………………………..
နားလည္ေပးပါ ဧရာ၀တီရယ္ ………………


ေလးစားစြာျဖင့္
မင္းအိမ္ျဖဴ

လူသာမာန္ေတြ မလုပ္ႏုိင္တဲ့ စြန္႕ခြာျခင္းကုိ သံသရာအတြက္ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေက်ာခုိင္းခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယက္ အတြက္ အမွတ္တယ ခံစားေရးဖြဲ႕ပါသည္ ၊၊

5 comments:

Anonymous said...

ီၾသဘာလမ္းကို ေလွ်ာက္ဖူးခ်င္လို႔ တမင္ကို သြားေလွ်ာက္ ဖူးတယ္။

ေနာက္ေတာ့ ေႏြးေအးကို ဦးေသာင္း သိမ္းသြားပါေရာလား။:(

မအယ္

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ရဲရဲ၀ံ႕၀ံ႕ စြန္႕ခြာသြားတဲ႕ လူငယ္ကို ေလးစားပါေၾကာင္း ေျပာလိုက္ပါရေစ..
အဆင္ေျပ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစ...

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

အင္း....
မကင္းႏုိင္တဲ့အရပ္မွာ အလုပ္လုပ္ေနရေတာ့လဲ မကင္းႏုိင္တဲ့အရာေတြက အျပည့္ရွိသား။ သူ႔စိတ္ဓါတ္ကုိေတာ့ ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။ အဲဒီလုိ စြန္႔ခြါႏုိင္တာ။

မင္းေနေ၀း said...

ကို္ယ္မွ မလုပ္ႏိုင္ပဲ ... အားေပရမွာေပါ့ :D

Zar Yee Pwint said...

သူငယ္ခ်င္း..
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔..