Friday, 6 November 2009

ျမန္မာျပည္ကုိ ခ်စ္ပါသည္

ကိုဖိုးခ်ဳိ ၾကိး ႏိုင္ငံျခား သြားေတာ့မည္ ဆိုတဲ့ စကားကို ၾကားရေတာ့ အံ့ၾသမိတာ အမွန္ပါ။ ယံုလည္း မယံုႏုိင္ပါ ။ ျမန္မာၿပည္ ရန္ကုန္ျမိဳ.မွာ ၂၄-နာရီ မီးလာျပီ ဆိုတဲ့ စကားလို ဒီသတင္း စကားက က်ြန္ေတာ္တုိ.ၾကားမွာ ထူးျခားေနတာေတာ့ အမွန္ပါ ။ ဘာျဖစ္လို႔ လည္းဆိုေတာ့ က်ြန္ေတာ္တို႔ အသိုင္းအ၀ိုင္း မွာ ကိုဖိုးခ်ဳိ ေလာက္ျမန္မာျပည္ ကုိခ်စ္တဲ့သူ မရွိပါဘူး ။ ေက်ာင္းၾကီးျပီးသြားလို႕ အားလံုး ႏုိုင္ငံျခားသြား ၾကေတာ့လည္း တုတ္တုတ္ မ်ွမလွဳပ္တဲ့ ကိုဖိုးခ်ဳိပါ ။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္နုိင္ငံ သြားဖို႔ လုပ္လုပ္ ၊ ဘယ္သူေတြ ကေတာ့ ဘယ္ႏုိင္ ငံ သြားပါျပီ ပဲ ေျပာေျပာ ၊ ဘယ္ေလာက္ေတြ ရေနပါတယ္ ဆိုဆုိ တုတ္တုတ္မွ် မလွဳပ္တဲ့ ကိုဖိုးခ်ိဳ ရယ္ပါ ၊၊ သြားတဲ့သူေတြ ကိုေတာင္ မသြားဖုိ.တရားျပ နားခ်ခဲ့လို. ကြယ္ရာမွာ ကိုဖိုးခ်ဳိကို ကိုျမန္မာခ်စ္ ရယ္ လို. နာမည္ ေျပာင္ေခၚခဲ့ ၾကတာပါ ။ ျမန္မာျပည္မွာ ငါ့တို႔ လုပ္စရာေတြ အမ်ားၾကီး ကြ ဆိုတဲ့ ကုိဖိုးခ်ိဳ ၊၊
ေက်ာင္းျပီး ကတည္းက ေဆာက္လုပ္ေရး ၀န္ၾကီး ဌာနက တံတား စီမံကိန္း တစ္ခု ကိုေန.စား၀န္ထမ္း အျဖစ္ ၀င္ သြားခဲ့တာပါ။ အဆင္ေျပတာ မေျပတာထက္ အလုပ္လုပ္ ေနရရင္ေပ်ာ္ ေနတက္တဲ့ ကိုဖိုးခ်ဳိ ပါ။ ပိုက္ဆံမရလို. လည္း တ၀မ္းတခါး မလုိပါဘူးကြာ ဆိုျပီး ေနခဲ့တဲ့ ကိုဖိုးခ်ဳိ ပါ ။ တကယ္က ိုျမန္မာျပည္ ကိုခ်စ္တဲ့သူ ။ ျမန္မာျပည္မွာ ေပ်ာ္တဲ.သူ ၊၊ ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ျမန္မာလိုေျပာရတာ ဘယ္ေလာက္မ်ား အားရ စရာေကာင္းလဲ ျမန္မာ လိုခိုင္းလို. ရတယ္ ျမန္မာလိုဆဲလို. ရတယ္ကြာ ရယ္လို႔ သူ.ကိုသူ ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာ အျဖစ္ အျမဲတမ္း ဂုဏ္ယူ တက္သူပါ။ သူကေတာ့ ေနႏိုင္တာေပါ့ မိဘကိုလည္း ျပန္ေပးစရာမလို သူ.အိမ္ကေတာင္ ေထာက္ပံ့ ေနေသးတာပဲ လို.ကြယ္ရာမွာ အတင္းဆိုလည္း သူကေတာ့ ျပံဳးျပံဳးေလး ပါပဲ။
ျမန္မာျပည္မွာပဲ ရရာ အလုပ္ကို လုပ္ၾကဖို.၊ မဖြံ.ျဖိဳး မတိုးတက္ေသး တဲ့ေနရာေတြကို သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ ေပးဖို. အျမဲ မဲဆြယ္ေနတက္ သူပါ ။ ရန္ကုန္မွာ ကားက်ပ္တယ္ ကြာ လို႔ ညည္းရင္ မင္းတို႔ကြာ စစ္ကုိင္းတိုင္း အေနာက္ေျမာက္ပိုင္းက ကေလး အထက္ ခ်င္းတြင္းဖက္ မေရာက္ဖူးဘူးေနာ္ ငါေျပာျပမယ္ သူငယ္ခ်င္း ဆိုျပီး သကာလ သူျမင္ေတြ ႔ ခဲ့ရတဲ့ ေဒသခံေတြ ရဲ့ သြားေရးလားေရး အေၾကာင္းေတြ ၊၊ မီးမလာဖူးကြာ အျမဲပ်က္ေနတာပဲ ဆုိတုိင္းလည္း မင္းတုိ႕ကြာ ပဲခူးဟုိဖက္ မုပလင္ဘက္ ထြက္ ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ ၊၊ လွ်ပ္စစ္ၾကီဳး ၾကီးေတြ ေအာက္ မွာ ေနျပီ း လွ်ပ္စစ္မီးဆိုတာ ဘာမွန္းမသိတာ ဆိုတာမ်ိဳးက စတက္တဲ့သူ ၊၊ ရန္ကုန္မွာ ျခင္ေတြ ေပါတယ္ကြာ ၊ အမိွဳက္ ေတြ လည္း မသိမ္းက်ဘူးဆိုတုိင္း သူေရာက္ဖူး ၊ ေတြဖူးခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္ တနံတလ်ားက ျမန္မာျပည္ဖြား ညီအစ္ကုိေတာ္မ်ား ရဲ့ ေတြ႔ၾကံဳေနရတဲ့ သုခ ဒုက အဖံုဖံုကို သူ႕ေသြးသားရင္း ေတြ လို ေျပာျပေနတက္တဲ့သူ ၊၊
တကယ္ပါပဲ အလုပ္ ေလ်ွာက္ၾကေတာ့ လည္း က်န္တဲ့သူေတြက နီးစပ္ရာ ေနရာ ျပန္ေတာင္း ၾကေပမယ့္ ကိုဖိုးခ်ဴိ ကေတာ့ ပထမ ဦးစားေပး ၊ ဒုတိယ ဦးစားေပး ၊ တတိယ ဦးစားေပး အားလုံး ေစလုိရာေစ ဆိုတဲ.သူ၊၊ ေ၀းစမ္းပါေစကြာ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ပါ ဆိုတဲ.သူ၊။ ပထမအလုပ္က ကေလး၀ဆုိတဲ. စစ္ကိုင္းတိုင္း ဟိုးအဖ်ားနား ၊၊ ေနာက္ မြန္ျပည္နယ္ထဲက တံတား တစ္စင္းမွာ ၊၊ ေနာက္ ခ်င္းျပည္နယ္ ဟိုးအစြန္က ဟုမၼလငး္ ၊ ခႏၱီး ၊၊ ဟိုးဘက္ က လူသူ အေရာက္နည္းတဲ့ နန္.စလိန္ဆိုတဲ. နာဂေတြ ရဲ.ေဒသ ေတြ ၊၊ ၀န္ထမ္းေတြ ေျပာေန ၾက ျဖစ္တဲ့ သြားေရာ့ လဟယ္ ဆိုတဲ႔ နာဂေတြ ရဲ့ အစြန္အဖ်ား ေဒသ အခု ေနာက္ဆံုး မံုရြာ ဆုိတဲ.ေနရာ က အိမ္နဲ. အနီးဆံုး ၊၊ ဒါေတာင္ သူအိမ္နဲ. မိုင္ ၆၀၀ ေက်ာ္ ၊၊ ဒါေပသည္႔ အလုပ္လုပ္ရင္း ေပ်ာ္ေနတဲ.သူ ၊၊ တကိုယ္ေရ တကာယ သြားလာေနရတာကုိက သူ႔အတြက္ ဗဟုသုုတေတြ ရသတဲ့ေလ ၊၊ ကုိယ္နဲ႔ တစ္ႏုိင္ငံတြင္း မွာ ေမြးဖြားလာတဲ့ သူ ခ်င္း ၊ သူတို႔ေတြရဲ့ ေန႔စဥ္ ဘ၀ေတြ ကို စိတ္၀င္စားသတဲ့ ၊၊ သူတို႔ ရုန္းကန္ လွဴပ္ရွား ေနတာေတြ ျမင္ရတဲ့ အခါ ကို္ယ့္ဘ၀ကုိ ေက်နပ္မိပါသတဲ့ သူတို႔ ဘ၀ ေတြ ကုိ ျမွင့္တင္ေပးလို ပါ သတဲ့ေလ ၊၊
ဒါေပမယ္႔ အခုႏိုင္ငံျခား သြားေတာ႔ မယ္တဲ႔ ၊၊ တကယ္မ်ားလား ၊၊ မဟုတ္ဘူးထင္ပါတယ္ေလ ၊၊ သူလိုလူတစ္ေယာက္က နုိင္ငံျခားသြားမယ္ ဆုိေတာ့က ၊၊ ေကာလဟာလ မ်ားလား၊၊ ေသခ်ာေအာင္ ေတြ.ျပီး ေမးခ်င္ သည္၊၊ သူအိမ္ကို ဖုန္းဆက္ေတာ. မံုရြာမွာတဲ. ၊၊ မံုရြာရံုးကို ဆက္ေတာ. ေနျပည္ေတာ္ ကုိ ACE ႏွင္. ေလးလပတ္ ပါသြားပါတယ္တဲ.၊၊ လူၾကီးအခ်စ္ေတာ္ လက္စြဲ၊ လူၾကီးသြားရာ ပါေနတဲ့သူ တစ္ေယာက္ နိင္ငံျခား သြားမယ္ဆုိတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါ လုိ႔ ဘာသာ ေတြးမိသည္၊၊ ရန္ကုန္ ၃၈ လမ္းက ကိုဖိုးခ်ိဳ ရဲ. အရင္းႏွီးဆံုး သူငယ္ခ်င္းကုိ ဖုန္းဆက္ေတာ့ ကုိဖိုးခ်ိဳ တစ္ေယာက္ မၾကာခင္ ရန္ကုန္ ဆင္းလာမည္တဲ. ၊၊ လာခဲ.ပါလား ဆံုရတာေပါ.တဲ. ၊၊ ေမးၾကည္႔ ေတာ့ ထုိသူငယ္ခ်င္းက ရယ္ေနသည္၊၊ '' I dont want to say anything " တဲ. ၊၊ ဒါဆုိ............
ႏွင္းျမဴေတြစေ၀ေနျပီ ျဖစ္တဲ. ႏုိ၀င္ဘာလရဲ. ညတညမွာ ျမန္မာျပည္မွာ က်န္ေနေသးတဲ. လက္က်န္ သူငယ္ခ်င္း ေလး အနည္းစု ဆံုျဖစ္ၾကသည္၊၊ ဘီယာေလးေသာက္ ရင္းရင္တြင္းခံစား ခ်က္ေလးေတြ ဖလွယ္ရင္း ေပါ.၊၊ အဲသည္ည က က်ြန္ေတာ္တို. ေနာက္ဆံုး ဆံုျဖစ္ခဲ. ၾကတာေပါ.၊၊ အျမဲတမ္း တက္ၾကြျပီး စကားေတြ ေဖာင္ေနတက္တဲ. က်ြန္ေတာ္.သူငယ္ခ်င္း ၊၊ အသံေတြ ဆြံအ တိတ္ဆိတ္လို.၊၊ တခြန္းေမး မွတခြန္းေျဖသည္၊၊ ဘီယာေသက္ရင္း ေ၀ေနတဲ. မ်က္၀န္းေတြ ၊၊ ဘီယာေၾကာင္.လား၊၊ မီးေရာင္ ေၾကာင္.ဖ်တ္ခနဲ လက္သြားတဲ. မ်က္၀န္းအစံု က ေ၀.သီေနတာ ဘာေတြမ်ားဘာလိိမ္. ၊၊ အရင္လုိ တက္ၾကြေနတဲ. မ်က္၀န္းအစံု မဟုတ္တာ ေတာ့ ေသခ်ာသည္ ။ နာက်င္ေနတာလား ၊ ေၾကကြဲေနတာလား ၊ နာသာခံခက္ အေနရက်ပ္ေနတာမ်ားလား ကုိဖိုးခ်ိဳရယ္ ၊၊
လူစုခြဲျပီး အိမ္ျပန္ကာ နီးေတာ. က်ြန္ေတာ္ သိခ်င္ေနတဲ. ေမးခြန္းေလးကုိ ကိုဖိုးခ်ိဳကိုအားနာနာ နဲ.ပဲ ေမးလုိက္မိသည္ ၊၊ က်ြန္ေတာ္. မ်က္ႏွာကို ၾကည္.ျပီး လက္ကေလးႏွစ္ ဖက္ေနာက္ပစ္လုိ. ေျပာျပေနတဲ. ကုိဖုိးခ်ိဳ စကားေတြက... "ဘ၀မွာ လူတိုင္းကေတာ. ကိုယ္ရဲ.ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ၊ ေမွ်ာ္လင္.ခ်က္ေတြ ၊ အိပ္မက္ေတြကို ပံုေဖၚခ်င္ ၾကတာေပါ.ဗ်ာ ၊၊ အဲဒီထဲ မွာမွ ကံေကာင္းတဲ.လူ အနည္းစုက သူတုိ.ရဲ. အိပ္မက္ေတြကို ပံုေဖၚခြင္. ရၾကတယ္၊၊ တခ်ိဳ.ကေတာ. အိပ္မက္ေတြကို ဒီအတိုင္းပဲ ေမ.ထားလုိက္ ၾကတယ္၊၊ လူတခ်ိဳ.က အိပ္မက္ေတြ ကို ပံုေဖၚဖို. ၾကိဳးစားရင္း ရုန္းကန္ေနဆဲပဲ ............... တစ္ေန.ေတာ. က်ြန္ေတာ္ အိပ္မက္ေတြ ................ " လုိ.ေျပာရင္း ဆူးေလလမ္းမၾကီး တစ္ေလွ်ာက္္ ေခါင္းငံု.လမ္းေလွ်ာက္ ျပန္သြားတဲ.ကုိဖိုးခ်ိဳရဲ. ေက်ာကိုၾကည္. ရင္း ေတာက္ပတဲ. ေမွ်ာ္လင္.ခ်က္ေတြနဲ. တက္ၾကြခဲ.တဲ. လူငယ္တစ္ေယာက္ အိပ္မက္ေတြကို အေကာင္အထည္ ေဖၚႏိုင္ပါေစလုိ.သာ ဆုေတာင္း ေပးရင္း............................
မင္းအိမ္ျဖဴ
ကုိဖိုးခ်ိဳေတြ ျမန္မာျပည္ မွာ ရွည္ရွည္ၾကာၾကာ ရပ္တည္ႏုိင္ပါေစ လို႔သာ ဆုေတာင္းမိပါတယ္ ၊၊ ႏုိ၀င္ဘာလရဲ့ ေအးျမတဲ့ ေဆာင္းတြင္းကာေလး တစ္ခုမွာ ျမန္မာျပည္ကုိ လက္ျပထြက္ခြာလာတဲ့ ကုိဖိုးခ်ိဳတစ္ေယာက္ ရဲ့ အမွတ္တရ ေလးအျဖစ္ ျပန္လည္ ဆန္းသစ္တင္ဆက္ေပးလိုက္ပါသည္ ၊၊ ၁၁ ရက္ ၁၁ လ ဆုိရင္ ကုိဖိုးခ်ိဳ တစ္ေယာက္ ျမန္မာ ျပည္နဲ့ ခြဲခြာခဲ့တာ ႏွစ္တစ္ပတ္ လည္ျပန္ျပီေပါ့ေလ ၊၊ ကုိဖိုးခ်ိဳ ဘာလို႔ ထြက္လာခဲ့လည္း ဆိုတဲ့ အေျဖကိုေတာ့ ကာယကံရွင္ ကုိဖိုးခ်ိဳသာလွ်င္ အသိဆံုးျဖစ္ေပလိမ့္မည္ ၊၊ မညီမွ်တဲ့ ျပိဳင္ဆုိင္မွဳေတြ မ်ားလာတဲ့အခါ ၊ ဘက္လိုက္တက္တဲ့ ဒိုိင္လူၾကီးနဲ႔ လက္ေ၀ွ႔ထုိးရတဲ့ ပြဲမ်ိဳးမွာ ကုိယ္ဘ၀ပ်က္မသြား ဖုိ႔ အားကစား စိတ္ဓါတ္ မရွိဘူးပဲ ဆုိဆုိ ခဏထြက္ေနတာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ ၊၊ ကုိဖိုးခ်ိဳေတြကုိ မေထာက္ခံေပမယ့္ လုပ္သင့္တာ လုပ္တယ္ လို႔ ပဲ ေျဖေတြး ရပါတယ္ ၊၊ ကုိယ့္လက္ရည္ က်မသြား ဖို႔ကေတာ့ ပြဲစဥ္ၾကီးေတြ မထိုးေပမယ့္ ေလ့က်င့္ခန္းေတာ့ မပ်က္ေစနဲ႔ေပါ့ ၊၊ တုိးတက္တဲ့ အျမင္နဲ႔ ဗဟုသုတေတြကုိ ရွာေဖြျပီး ရႏိဳင္သေလာက္ စုေဆာင္းရမွာကေတာ့ ကိုဖိုးခ်ိဳေတြ ရဲ့ တာ၀န္ပါ ၊၊ ခုေလာေလာဆယ္ အစြန္႔ပစ္ခံေနရေပမယ့္ တခ်ိန္က်တဲ့ အခါ ကုိဖိုးခ်ိဳ ေတြ ကအသံုးက်လာမွာပါ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ခ်စ္တဲ့ အမိျမန္မာျပည္ အတြက္ ကုိဖိုးခ်ိဳေတြ အမ်ားၾကီး လုိအပ္ပါတယ္ ၊၊ အဲဒီလို ကုိဖိုးခ်ိဳေတြ ျမန္မာျပည္မွာ အမ်ားၾကီး ရွင္သန္ႏိုင္ပါေစ ၊၊ အခုမဟုတ္ရင္ေတာင္ ေနာင္တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေပါ့

၀မ္းသာမိတယ္

ကြ်န္ေတာ္ ဒီေန႔ညေလး ကုိ တကယ္၀မ္းသာမိတယ္ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ ဒီလို ၀မ္းမသာရတာ ၾကာပါျပီ ၊၊ တကယ္ၾကာခဲ့ျပီ ၊၊ ဒီခံစားခ်က္ေလးကုိ ဟုိး လြန္ခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာလတုန္းက ပုိစ့္ေလးတစ္ခုအျဖစ္ တင္ခဲ့ဖူးတယ္ ၊၊ ေနရာေလးတစ္ခု ဆိုျပီးေတာ့ေလ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ညစ္ေနတယ္ထင္လို႔ ၀ုိင္း၀န္း အားေပးသြားတဲ့ ငွက္ကေလး တစ္ျဖစ္လဲ ၀က္ကေလးရယ္ ၊ သူငယ္ခ်င္း ယုယ ရယ္ ၊ ေနာက္ ခင္ရတဲ့ ေမ ရယ္ ၊ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ညီမင္းအိမ္ လို႔ ေခၚတဲ့ ကုိၾကီးမုိးကုတ္ ရယ္ ၊ အခုအြန္လိုင္းမွာ မေတြ႔တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ကုိေနေဒး ရယ္ ေပါ့ ၊၊ သူတို႔ ပို႔ေပးတဲ့ ေမတၱာေတြ ေၾကာင့္ အဲဒီ ေနရာေလးကုိ သြားခြင့္ ရေတာ့မယ္၊၊ လိုအပ္တဲ့ ညိွဳႏွဳိင္းမွဳေတြျပည့္စံုရင္ ၊ ကုိယ့္ဖက္က လက္ခံျပီးရင္ ၊ အားလံုး ျပည့္စံုျပီးရင္ ကြ်န္ေတာ္ သြားခြင့္ရေတာ့မယ္တဲ့ေလ ၊၊ သူတုိ႕ဖက္က လက္ခံလုိက္ျပီတဲ့ ၊၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ေက်းဇူးတင္တယ္၊၊ လိုအပ္တာေတြ ကိုရွာေဖြ ကူညီေပးခဲ့တဲ့ ျမန္မာျပည္က သူငယ္ခ်င္း ယပက္လက္ ရယ္ ၊ ဆရာတုိးရယ္ ေရာေပါ့ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ ေပ်ာ္ရႊင္သလို အားလံုးလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ ၊၊
ခင္တဲ့
မင္းအိမ္ျဖဴ
( သူငယ္ခ်င္းေတြ ကုိ အျမဲတမ္း မေပ်ာ္ရႊင္တာေတြ ၊ စိတ္ရွဳပ္စရာေတြ မွ်ေ၀ေနက်မို႔ ဒီတခါေတာ့ ရွားရွားပါးပါး ၀မ္းသာစရာေလး မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္ )
(အဲဒီေနရာေလးဟာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ စည္းတစ္ခုလားလို႔ အျမဲ ခံစားေနရဖူးတယ္ )

Wednesday, 4 November 2009

ငပိေပါင္မုန္႔

“ ကိုေဖခင္ ရွင္ဒီအတုိင္းေနေတာ့မွာလား ” ဆိုတဲ့ မခင္ေလးရဲ့ ျငဴစူသံကုိ ၾကားလိုက္ရတယ္ ဆိုရင္ပဲ …
“ဘာျဖစ္ ျပန္ျပီလဲ ခင္ေလးရယ္ ၊ ကုိယ္ကဒီအတုိင္းမေနလို႔ ဘယ္လုိ ေနရမွာလဲ မင္းပဲ သေဘာက်တယ္္ ဆိုလို႔ ဒီတုိင္းပဲ ေနလာၾကတာေလကြာ ”

ကြ်န္ေတာ္သိပါတယ္ ၊၊ ခင္ေလးဘာေတြ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ ၊၊ ခင္ေလးတစ္္ေယာက္ ခုလို စိတ္ညစ္ ေနရတာ မ်ိဳး ကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္ မလိုလားတာ ေတာ့ အမွန္ပါ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လင္ကုိမယား ႏွစ္ေယာက္ တည္း တုန္း ကေတာ့ ဘာအပူအပင္မွ မရွိသလို အင္မတန္မွ ေပ်ာ္ရႊင္စရာေကာင္း ခဲ့ပါတယ္ ၊၊ ေလာဘ နည္းတဲ့ ကြ်န္ေတာ္ ္နဲ႔ ေၾကာင့္ၾကကင္းတဲ့ ခင္ေလး တုိ႔အတြက္ ျပည့္စံုခဲ့ပါတယ္ ၊၊ စက္ရံုမွာ ေနစရာ အရာရွိအိမ္ ဆိုျပီး တန္းလ်ား ေလးရွိတယ္ ၊၊ တခါတေလ ဟုိသြားဒီလာ မာဇဒါဂ်စ္ေလး တစ္စီးရွိတယ္ ၊၊ ပံုမွန္ လခေလးနဲ႔ ေငြမပိုမလွ်ံေပမယ့္ လင္ကုိ မယား ႏွစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ လံုေလာက္ခဲ့ပါတယ္ ၊၊ အသစ္အဆန္း ေပၚသမွ် ခါးေပၚတင္ရမွ ေက်နပ္ တဲ့ မိန္းမထဲမွာ ခင္ေလး မပါသလို ၊ ေငြရွာ ေကာင္းတဲ့ ခြင္ဖန္ေကာင္းတဲ့ ေယာက်ၤားထဲမွာလဲ ကြ်န္ ေတာ္ မပါခဲ့ပါဘူး ၊၊

စက္မွဳ အင္ဂ်င္နီယာ ဘြဲ႕ရျပီး ကတည္းက ေဟာဒီက ေက်ာ္စြာ ဓါတ္ေျမၾသဇာ စက္ရံုမွာ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ ္ခဲ့တာ ခုဆုိရင္ သမီးေလး တစ္သက္ေတာင္ ရွိျပီပဲ ၊၊ အျခားကေလးေတြ တန္းတူ သံုးခ်င္ ရွာ ေပမယ့္ ဘာကိုမွ မပူဆာတက္တဲ့ သမီးေလး ကလည္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ လိုပါပဲ ၊၊ ဘာကိုမွ ထူးထူးေထြေထြ မတက္မက္ရွာပါဘူး ၊၊ ျဖစ္လာတဲ့ ျပသနာက သမီးေလးေက်ာင္းကစတယ္ပဲ ဆုိရမွာေပါ့ ၊၊ ကေလးတုိ႔ သဘာ၀ ေျပာၾကဆုိၾကရင္းက မိဘေတြ ပါဆုိသလို ေပါ့ ၊၊ အခုတေလာ က်ဳပ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာက ႏုိင္ငံျခား ျပန္ေတြ ေခတ္စားလာတဲ့ အခါ ႏုိင္ငံျခားသြားတဲ့ သူေတြ လက္မေထာင္လာၾကတာကလား ၊၊ ျပသနာက အဲဒီမွာ စေတာ့တာပါပဲ ၊၊

လူေတြကလည္ ခက္သားလားေနာ္ ၊၊ ႏုိင္ငံျခားမွာ လုပ္စားမွပဲ ငရဲကင္းသတဲ့ေလ ၊၊ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး က ေတာ့ သူခုိးေတြ ခ်ည္းပဲေပါ့ ၊၊ အင္း သူတို႔ ဆုိသလုိေတာ့လည္း ဟုတ္ေနေတာ့ မျငင္း လိုပါဘူး ၊၊ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ လည္း ရေလလိုေလ အုိတေစေတြ ရယ္ပါ ၊၊ လူတုိင္းရယ္ေတာ့ ဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ ၊၊ လူတုိင္းေတာ့လည္း ၀န္ ထမ္း တုိင္းလည္း ခုိးေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ၊၊ က်ဳပ္တုိ႔လို ဓါတ္ေျမၾသဇာ စက္ရံုက ၀န္ထမ္းေတြက ဘာေတြ သြားခုိးရမလဲဗ်ာ ၊၊ က်ဳပ္ဘ၀ေတာ့ တခါမွလည္း မစဥ္းစားဘူးသလို တကယ္လည္း မခိုးစားဘူးပါဘူး ၊၊ ေလာက္ ္ငွ တာ မေလာက္ငွတာထက္ ရတာေလး ေခ်ြတာျပီး လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ သံုးၾကတာပါပဲ ၊၊ သူေဌးေတာ့ မျဖစ္ဘူး ေပါ့ေလ ၊၊

ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သမီးတုိ႔ အတန္းတူ ေကာင္မေလး အေဖက ႏုိင္ငံျခားမွာဆုိလား ၊၊ လုပ္ရတာကေတာ့ ဘာလဲ ေတာ့ မသိပါဘူးဗ်ာ ၊၊ အဲဒီလူကို ကြ်န္ေတာ္ေကာင္းေကာင္း သိပါတယ္ ၊၊ ပုိက္ဆံေလး သိန္းဂဏန္းေလး ျပန္ ပို႔နုိင္ေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း လက္မေထာင္တာေပါ့ေလ ၊၊ ျမန္မာျပည္မွာ သံုးစားမရလို႕ ႏုိင္ငံျခားထြက္သြား တယ္လို႔ လည္း အရမ္းကာေရာ မဆိုခ်င္ပါဘူး ၊၊ တကယ္ကုိ အဆင္မေျပတဲ့ အဆံုး ကံစြတ္ျပီး ရွိတာေလး ေရာင္းခ် ေပါင္ႏွံ ထြက္သြားတာပါ ၊၊ ဘာဘြဲ႔ေကာင္းေကာင္းမွလည္း တက္မသြားပါဘူးဗ်ာ ၊၊ သူအေၾကာင္း သူ႔မိန္းမ မသိေပမယ့္ သူ႔ကိုယ္သူ အသိဆံုးပါ ၊၊ ထားပါေလ ၊၊ ဒါေတြက ၊၊

အဲဒီမွာ သူ႕မိန္းမက ေငြေလးရႊင္လာတဲ့ အခါ အသံေလးထြက္လာေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ ၊၊ ျမန္မာျပည္မွာ ၀န္ ထမ္းေတြ က သူခုိးေတြ ခ်ည္းပါပဲ ဆုိတာမ်ိဳး ၊၊ သူေယာက်ၤားလို နုိင္ငံျခားမွာ လုပ္တဲ့ သူေတြ သာ လွ်င္ အကုသိုလ္ ကင္းတယ္ ဆုိတာမ်ိဳးေတြေပါ့ ၊၊ ခက္သားလား ေနာ္ ၊၊ အဲဒီအသံကုိ အျမဲၾကားေနတဲ့ သမိးလုပ္တဲ့ သူကလည္း ေက်ာင္းမွာ ေျပာပါလိမ့္မယ့္ ၊၊ အဲဒိေတာ့ ၀န္ထမ္းသမီးျဖစ္တဲ့ က်ဳပ္သမီး က ရွက္ရွာမွာေပါ့ ၊၊ အဲဒီကစတာပါပဲ ၊၊

တကယ့္ေတာ့ဗ်ာ ၊၊ ဘယ္မွာပဲေနေန ၊ ဘာေတြပဲ လုပ္လုပ္ပါ ၊၊ ကုိယ့္စိတ္ထဲမွာေကာင္းေနဖုိ႔ အဓိကပါဗ်ာ၊၊ ေနာက္တစ္ခုက ၀န္ထမ္းတုိင္း မခုိးဘူးလို႔ မဆိုလုိပါဘူး ၊၊ ဒါေပမယ့္ အမွန္တကယ္ မခုိးတဲ့ ၀န္ထမ္းေတြ လည္း ရွိပါေသးတယ္ ၊၊ ေနာက္တစ္ခုက ေငြရလိုမွဳတစ္ခုထက္ အမွန္တကယ္ ကုိယ့္ ပညာကုိ ျမတ္နုိးလို႔ ၊ တန္ဖုိးထား လို႔ ငါ့ေဒသေလး ငါ့တုိင္းျပည္ေလးအတြက္ ငါလုပ္ေပးမွ ျဖစ္မွာပါလားဆိုတဲ့ အေတြး ေလးေတြ နဲ႔ အလုပ္လုပ္ ေပး ေနတဲ့ တကယ့္ ျပည္သူ႕ ၀န္ထမ္းေတြ ရွိပါေသးတယ္ဗ်ာ ၊၊ ထမင္းေရ ပူလွ်ာလြဲ ငါအတြက္ ငါ့မိသားစု အတြက္ ဆုိတဲ့ အဓိဌာန္ ခ်က္နဲ႔ ျပည္ပထြက္သြားတဲ့ သူနဲ႔ စာရင္ ကုိယ့္တုိင္းျပည္ အတြက္ တစ္ေနရာစာေလး ျပည့္၀ဖို႔ ကုိယ့္က်ိဳးစြန္႔ေပးေနတဲ့ လက္တစ္ဆုပ္စာ ေလးက ပုိေလး ပါတယ္ဗ်ာ ၊၊ ပုိတန္ဖိုးရွိပါတယ္ဗ်ာ ၊၊ ဒီအေၾကာင္းေတြကုိလည္း ဒိန္ခဲစားျပီး ေပါင္မုန္႔ကို ငပိ္နဲ႔ တုိ႔စားရင္းက မင္းတို႔ အလကား ခုိးေနတာပါကြာ ဆိုေတာ့ က်ဳပ္ ရင္ေမာင္ ရင္နာတယ္ဗ်ာ ၊၊ က်ဳပ္သင္ခဲ့တဲ့ ပညာေတြ ၊ က်ဳပ္တက္ခဲ့တဲ့ နုိင္ငံတကာ အစည္း အေ၀းေတြ က်ဳပ္ေပးဆပ္ခဲ့ရတဲ့ တုိင္းျပည္အတြက္ အခ်ိန္ေတြ ၊၊ မေန႔ကမွ ခါေတာ္မွီ ႏုိင္ငံျခားျပန္က ဒီအသံထြက္ လာေတာ့ က်ဳပ္ ေမာင္ရင္ေမာင္ တကယ္ရင္နာတယ္ ၊၊

၀န္ခံခ်က္ ၊၊ ၊၊ တကယ့္ ၀န္ထမ္းေကာင္းမ်ားအတြက္ ရည္မွန္းေရးဖြဲ႔ပါသည္ ၊၊ ေလးစားသမွဳျဖင့္
ေမာင္မင္းအိမ္

Monday, 2 November 2009

အခ်ိန္ေတြ

“ ေမာင္တုိးေမာင္ေရ မင္းၾကည့္ျပီးေတာ့သာ သူတို႔ကို ဧည့္ခံထားလိုက္ေတာ့ကြာ ၊၊ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ မင္း ခႏီၱးကုိ လိုက္မလာနဲ႔ေတာ့ ၊၊ ငါမင္းေအာင္ကုိပဲ ေခၚသြားလိုက္ေတာ့မယ္ ၊၊ လုိတာကိုေတာ့ မင္းသာ ၾကည့္ စီစဥ္လုိက္ေတာ့ ” ဆုိျပီး ထြက္သြားတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္လူၾကီးက ဘယ္ႏွစ္ရက္ၾကာမွာလဲ မသိ ၊၊ အင္းဒီတစ္ ေခါက္ေတာ့ နားရတာေပါ့ ဆိုျပီး ေတြးလို႔ရသလို ဒီစာရင္းစစ္ ၃ ေယာက္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လို စခန္းသြား ရမလဲ ဆုိျပီးလည္း ေတြးျပီးလန္႔သလို ပဲ ၊၊ ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ဗုိလ္မွဴးၾကီးကေတာ့ ဘာမွ အလုပ္ကုိ ၀င္ မရွဳပ္ပါဘူး ၊၊ သူလည္းဘာမွသိတာမွ မဟုတ္တာ ၊၊ သူ႕အတြက္လုိအပ္တာေလး လုပ္ေပးထားရင္ရျပီ ၊၊ ရစ္တာက တစ္ေယာက္ ၊၊ သူကလုပ္သက္ ရျပီဆုိေတာ့ သိတာေလးေတြ မ်ားသည္ ၊၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ ကေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ ရြယ္တူဆုိေတာ့ သိပ္ အေရးမၾကိး ေပါင္းလို႔ရသည္ ၊၊ အလိုက္သင့္ေဖာလို႔ရသည္ ၊၊ အေရးၾကီးတာက ေရမီးျပည့္စံုဖုိ႔႔ပဲ ၊၊

သိတဲ့အတုိင္း အထက္အရပ္မွာက လွ်ပ္စစ္မီးမရွိသည့္ေဒသ ၊၊ ညခင္းဆို လမင္းကုိ ထင္းထင္းၾကီး ျမင္ေန ရသည့္ အရပ္ ၊၊ ကြ်န္ေတာ့္တုိ႔ စီမံကိန္း မီးကလြဲရင္ တေလာကလံုးက လမင္းၾကီး အလင္းေရာင္နဲ႔ ထည္၀ါ ၏ ၊၊ ဒီလုိနဲ႔ တစ္ညေတာ့ အလုပ္ေတြနားတဲ့ အခ်ိန္ စကားေတြ ေျပာျဖစ္ၾကတာေပါ့ ၊၊ ရြယ္တူခ်င္း ဆိုေတာ့ လည္း သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သြားတာပါပဲ ၊၊ အလုပ္သေဘာရ စစ္ေဆးေနရေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ သူတို႔လည္း ဘာမွ နားလည္တာမဟုတ္ ၊၊ တကယ္ပါ ၊၊ ဘယ္လိုနားလည္ပါ့မလဲေနာ္ ၊၊ အေ၀းသင္ေလာက္ေက်ာင္းျပီး လို႔ မိဘ ေတြ ဒီဌာနမွာ ရွိလို႔ အဆက္အသြယ္ေလးနဲ႔ ဒီစစ္ေဆးေရးလုပ္ေနရတာ ၊၊ အင္ဂ်င္နီယာ အသံုး အႏွုန္းေတြ ဘယ္လို နားယဥ္ပါ့မလဲ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တင္ထားတဲ့ ေစ်းႏွဳန္းစာအုပ္ကုိ မူေသထားျပီး အေပါင္း အႏွဳတ္စစ္တာကေတာ့ ၁၀ တန္းကေလးလည္း စစ္တက္တာကလား ၊၊ ထားပါ ၊၊ ဒါကလုပ္ငန္းသေဘာ ၊၊

အလုပ္ေတြ ျပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေပါ့ ၊၊ သူကြ်န္ေတာ့္ထက္သာတာကေတာ့ သူက အဲဒီကတည္းက အိမ္ေထာင္ သည္ ၊၊ သူ႕အမ်ိဳးသမီးကလည္း ၀န္ထမ္း ၊၊ ေျမမ်ိဳရ်္ လူမ်ိဳးမေပ်ာက္ လူမ်ိဳမွ လူမ်ုဳးိေပ်ာက္ မည္၊၊ ဆိုတဲ့ဌာနက ၀န္ထမ္း ၊၊ အဲဒီတုန္းက တာ၀န္က်ေနတာက နုိင္ငံျခားျပန္ေတြ ကုိၾကိဳဆိုရတဲ့ ေလဆိပ္ ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ ၊၊ အဆင္ေျပလားဆိုေတာ့ ၊၊ သူကေျပပါတယ္ဗ်ာတဲ့ ၊၊ တခါတေလလည္း တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ကုိ ၁၂ က်ပ္ ၁၃ က်ပ္ ရတယ္ ၊၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း လြယ္လြယ္ကူကူ ေပးခဲ့ပါတယ္ ၊၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ လညး္ မေပးခ်င္ၾကဘူးဗ်တဲ့ ၊၊ သူတို႔ကလည္း ခြဲယူရတာဆိုေတာ့ ပံုမွန္ေတာ့ မရွိပါဘူးတဲ့ ၊၊ ေနာက္ ေန႔တုိင္း ေတာ့ လည္း မရပါဘူးတဲ့ ၊၊ လူကလည္း ခြဲတန္းခ်ရေသးတာ ဆိုပဲေလ၊၊ အင္း သူတုိ႔လင္မယား ဆိုေတာ့ သူ၀င္ကုိယ္၀င္ လည္း ခ်ိန္ရေသးတာကိုး ၊၊ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းေတာ္ေတာ္ ရမွာေပါ့ ဆို ေတာ့ မဆုိးပါဘူးဗ်ာတဲ့ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း အခုလို ခရီးစဥ္ ရွိတဲ့လေတြဆိုရင္ေတာ့ ကုိက္ပါတယ္ ၊၊ တစ္ေနရာက အနည္းဆံုး ၅ ေသာင္းဆိုေတာ့ တစ္လဆို မဆုိးပါဘူးတဲ့ ၊၊ ဒါလညး္ အလွည့္နဲ႔ ဆုိေတာ့ ကုိယ့္အလွည့္ ေရာက္ေအာင္ လုပ္ရေသးတာတဲ့ေလ ၊၊ ညြန္မွဴးတုိ႔ကေတာ့ ပိုရတာေပါ့ဗ်ာတဲ့ ၊၊ အင္း အမွန္တုိင္းေျပာရရင္ ေတာ့ အဲဒီတုန္းက တစ္ေန႔ ၁၂ က်ပ္ ၁၃ က်ပ္ ရတယ္ဆိုတဲ့ သူ႔ အမ်ိဳးသမီးအလုပ္ ကို ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲလုိ႔ ေတြးမိဖူးတယ္ ၊၊ ေအာ္သူတို႔လည္း ရသင့္လို႔ ယူေနသလိုပဲ ဘာကုိမွ သူတို႔ မခံစားရဘူး ေသခ်ာတယ္ ၊၊ သာမာန္ လုပ္ေနၾကအလုပ္တစ္ခုလုပ္ ေနသလိုပဲ ၊၊ ေနာက္ စကားေတြ အမ်ားၾကီး ေျပာျဖစ္ၾကေသးတယ္ ၊၊

ေနာက္ သူတုိ႔ အလုပ္ေတြ ျပီးေတာ့့ ျပန္သြားတဲ့အခါ ေလယဥ္ကြင္းမွာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ဆုိျပီး အမွတ္တရ ပုတီးစိပ္တဲ့ တာလီေလး ေပးသြားတယ္ ၊၊ ဆုိက္က လူေတြ သိေတာ့ စာရင္းစစ္ေတြ ဆီက ရတဲ့ အရာ မင္းတစ္သက္လုံး သိမ္းထားေပေတာ့တဲ့ ၊၊ ကြ်န္ေတာ့္ လူၾကီးက ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ေသခ်ာၾကည့္ျပီး မင္းကုိ ဒါ့ေၾကာင့္ ယံုယံု ၾကည္ၾကည္ ထားခဲ့တာေလလို႔ ေနာက္ေသးရဲ့ ၊၊ ေအာ္ သူတို႔ကလည္း လုပ္ေနၾကတစ္ခု လုပ္သလို ကြ်န္ေတာ္ တုိ႕ကလည္း လုပ္ေနၾကလုပ္ေနတာပဲ ၊၊ သူတုိ႔လည္း လာျပီး ေရးခ်င္တာေရးသြား သလို ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လည္း ကုိယ့္အလုပ္ ကုိယ္ဆက္လုပ္သြားေတာ့တာပါပဲ ………
အင္း ကုန္သြားတာက…



အခ်ိန္ေတြလို႔ ေျပာခ်င္တာပါ

( အခု အဲဒီဌာန မရွိေတာ့ပါဘူး ၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေလာက္ကတရား၀င္ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ပါျပီ )