Saturday 15 May 2010

ဟိုတစ္ေန႔ကလုိပဲ

တကယ္ေတာ့ ၾကာခဲ့ျပီ ......... ႏွစ္ေပါင္းေတာင္ ၂၀ ေက်ာ္ခဲ့ျပီ ............. အဲဒီကာလတုန္းက ကုိယ္က ခေလး သာသာ မူလတန္းေက်ာင္းသားပဲလား ရွိအံုးမယ္ ....... အရာရာကုိ သိပ္မသိေသးသလို .. သိသလိုလို လည္း ရိွတဲ့ကာလ ၊၊ အစ္ကုိလတ္က ရန္ကုန္စီးပြားေရး တကသိုလ္ ေက်ာင္းသား ....... သပိတ္သပိတ္ဆုိေတာ့ သူတုိ႔ေတြက လက္မွာ အနီပတ္ေတြနဲ႔ ......... မွတ္မိေသးတာက သူတို႔ေဟာတဲ့ ႏုိင္ငံေရးတရားကို သြားနား ေထာင္ရတာေတြ ေနာက္ အိမ္ေတြကေန ထမင္းထုပ္ေတြ ေပးရတာေတြ ........... အဲဒီကာလတုန္းမွတ္မွတ္ ယယရွိေနတာ .......... ငယ္စဥ္ကာလကမုိ႔ ဘာေတြ ေျပာသြားမွန္း မမွတ္မိေပမယ့္ ေသခ်ာတာကေတာ့ မဆလ တစ္ပါတီ စနစ္ဆုိးက်ိိဳးေတြ နဲ႔ ပါတီစံုဒီမုိကေရစီ စနစ္ကုိ ဘယ္လို ခ်ီတက္ရမယ္ ဆုိတာေတြ ျဖစ္မွာပါ ...............
ဒီတစ္ေခါက္ ျပန္ေတာ့ တူေတြ နဲ႔ စကားေျပာျဖစ္တယ္ ......... သူတို႔ အျမင္က ကြ်န္ေတာ္တို႔ အျမင္နဲ႔ မတူေတာ့ ....... အင္းေပါ့ေလ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဆုိတာက မဆလ အျပဳတ္ နဲ႔ စစ္ေကာင္စီ တက္လာကာစ မွာ လူျဖစ္ရသူေတြ .......... သူတို႔က ေတာ့ အေရးအခင္းေနာက္ပိုင္းမွ လူျဖစ္လာရသူေတြ ....... ဘာျဖစ္ျဖစ္ အျမင္ေတာ့ တူမွာ မဟုတ္ေတာ့ ........ အသက္ေတြ ကြာသလုိ ေခတ္ကလည္း ကြာေပသည္ကိုး...........ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးကို အဆင္ေျပေစခ်င္သည္ ........... ဒီႏုိင္ငံမွာ စိတ္ညစ္ရေလတုိင္း ျမန္မာျပည္ၾကီးကုိ လြမ္းသည္ ........... စိတ္တုိမိသည္( ေက်းဇူးရွင္ၾကီးေတြကုိ )
တာ၀န္ရွိသူေတြကုိလည္း သိေစခ်င္စမ္းေတာ့သည္ ၊၊ မသိတာေတာ့ မျဖစ္နုိ္င္ ၊၊ ေခ်ာ့ေျပာလို႔လည္း မရေတာ့ ေျခာက္ျပလို႔လည္း မေၾကာက္ေတာ့ .... တကယ္ကို ဘုန္းၾကီးတေဆေတြ ........... တန္ဖုိးရွိတဲ့ ကာလေတြကုိ အခန္းငယ္တည္းမွာ စေတးျဖစ္ရရွာတဲ့ ၂၀ ႏွစ္ နီးပါး ကုန္ဆံုးသြားရတဲ့ သူ႕အတြက္လည္း စိတ္မေကာင္း ေဒါသ ထြက္ရသည္ ............ မတရားတာေတြ႔ရင္ မတရားဘူးေျပာပါ............ တက္နုိ္င္တဲ့ဖက္က ပါ၀င္ ၾကစမ္းပါတဲ့ အမ်ားအတြက္ သူ႕ဘ၀ကို စေတးေပးထားေပမယ့္ ငါတုိ႔ကေတာ့ ငါ့တုိ႔အတြက္ေတာင္ ဘာမွ မစြမ္းေဆာင္ နုိင္ ၾကေတာ့ ဘူး .............. ကုိယ့္ကုိကို္ယ္လည္း ရင္ နာတယ္ ..............
မင္းတုိ႔ျမင္ေစခ်င္စမ္းတယ္ ..........

Wednesday 12 May 2010

အေျဖမတူနုိင္ေသာ ဘ၀ပုစာၦ

" မီမီ နင့္ရဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ ကဘာေတြလဲ ၊ နင္ဘယ္လမ္းေၾကာင္းကုိ ဦးတည္ေနတယ္လို႔ ထင္လို႔လဲ ၊၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ငါ သိပ္ေတာ့ မေျပာခ်င္ဘူးဟာ ဒါေပမယ့္ "
ကြ်န္ေတာ့္စကား ေတာင္ မဆံုးလိုက္ရပါဘူး ၊
မီမီဆီက " ဟင္းဟင္း မီမီဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ကုိမင္းသစ္ သိပါတယ္ေလ ၊ ကုိမင္းသစ္ တစ္္ေယာက္ ကေတာင္္ နားမလည္ဘူးဆုိရင္ေတာ့ ခု ကုမၼဏီမွာ မီမီကုိ ေျပာေနတဲံ လူေတြ အားလံုးကုိ မီ အျပစ္မတင္ေတာ့ဘူး ကုိမင္းသစ္ " နာက်င္ေက်ကြဲေနတဲ့ မီမီရဲ့စကားလံုးေတြက နာက်ည္း မွုနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနပါ
တယ္ ၊၊
တစ္ေလာကလံုးက မွားတယ္ဆိုရင္ေတာင္ မျပင္ေတာ့ဘူးတဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ကုိ ခ်ျပီးတဲ့သူတစ္ေယာက္လို မီမီဟာ အရာရာကုိ ရင္ဆုိင္ဖုိ႔ ျပတ္သားဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနတဲ့ ပံုပါပဲ ၊၊ မီမီကကြ်န္ေတာ့္ စားပြဲရဲ့ ေဘးကပ္ရပ္စားပြဲမွာ ထုိင္ျပီး AutoCad ဆြဲေနတာပါ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဒီေန႔ညေန အိမ္တစ္လံုးအတြက္ Estimate ေပးဖုိ႔ ခ်ိန္းထားလို႔ တြက္ေနတာပါ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကုမၼဏီမွာ ကဒီအခ်ိန္ပဲ လူရွင္္းျပီး စကားေျပာလို႔ရတာပါ ၊၊ ၀န္ထမ္းအမ်ားစုက ၁၁ နာရီခြဲ ကေန ၁၂ နာရီအတြင္းဆို အမ်ားစုက Dining Room ထဲကုိေရာက္ေနပါျပီ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ကေတာ့ အလုပ္ရွိရင္ရွိသလုိ ၊ အားခ်င္းေပးစရာ ရွိရင္ ျပီးမွ ပဲ စားေလ့ရွိပါတယ္ ၊၊ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ မီမီ အေနနဲ႔ က ခုတေလာ အျခားသူေတြကို မဆံုခ်င္တာ လည္း ပါမွာပါ ေလ၊၊
" နင္စဥ္းစားပါအံုးမီမီ ရယ္ ၊ အရာရာ ဟာ သတိထားျပီး ဆးံုျဖတ္ရမွာပါ ၊၊ ျပင္လို႔ ရပါေသးတယ္ ဟာ ၊၊ ေနာက္ျပီး မီမီကိုေမးမယ္ေနာ္ ေလာကမွာ အေရး ၾကီးဆံုးက ဘာလဲ " ဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ္က ေဖ်ာင္းဖ်ရင္း ေမးေတာ့ မီမီကတစ္ခ်က္လွည့္ျပီး ကြ်န္ေတာ့္မ်က္ႏွာကို ထီမထင္တဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ ၾကည့္ရင္းေျပာလိုက္တာ ကေတာ့ " ေငြေပါ့ ကုိမင္းသစ္ရဲ့ အဲဒါ မီမွားလား ၊ ဟင္းဟင္း " ဆိုျပီး ျပန္လွည့္ျပီး ပံုဆက္ဆြဲေနပါတယ္ ၊၊ ကြ်န္ေတာ့္မွာသာ လက္ထဲက Calculator နဲ႔ ေဘာပင္ကုိ ခ်ရင္း " မီမီ နင္မွားေနျပီ နင္္အရမ္းကို မွားေနျပီ သိလားသူငယ္ခ်င္း နင္ နင္ " ဆိုျပီး ပ်ာပ်ာသလဲ ေျပာေနမိ တားေနမိပါတယ္ ၊၊
မီမီ နားလည္းလက္ခံေအာင္ ေျပာဖို႔ ကြ်န္ေတာ့္မွာ စကားလံုုး မရွိေတာ့ပါဘူး ၊၊ မီမီဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္း နားလည္လက္ခံေအာင္ ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္လို စကားလံုးေတြ ကို အသံုးျပဳရပါမလဲ ၊၊ " ကုိမင္းသစ္က မီမီရဲ့ အေၾကာင္းကုိ အသိဆံုးပါေနာ္ ၊ ကုိမင္းသစ္စဥ္းစားၾကည့္ပါ ၊၊ မီမီ ဒီလိုမလုပ္သင့္ဘူး ဆုိတာ ပညာတက္မိန္းမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သိပါတယ္ ၊၊ ဒါေပမယ့္ မီမီမွာ ေရြးစရာလမ္းမရွိဘူး ကုိမင္းသစ္ ေရ ၊၊ မီမီခ်မ္းသာခ်င္တယ္္ ၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ ဒီေခတ္မွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ ျမန္ျမန္ခ်မ္းသာဖို႔ နည္းလမ္း တစ္ခုပဲ ရွိတယ္ ၊၊ ဒါဟာ မီမီ ဘ၀အတြက္ အေျပာင္းအလဲတစ္ခုပါ မီမီ မျငင္းဆန္ႏုိင္္ေတာ့ ပါဘူး ကုိမင္းသစ္ ရယ္ "
ႏွူတ္ခမ္းႏွစ္လြာကုိ တင္းတင္းေစ့ျပီး အံၾကိတ္ေျပာေနတဲ့ မီမီရဲ့ မ်က္၀န္း မွာ မ်က္ရည္ေတြ ေ၀့သီလို႔ပါလား ၊၊ ဒါဟာ မီမီ ငုိတာမဟုတ္ပါဘူး ၊၊ မီမီဆိုတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ငုိမယ့္မိန္းမတစ္ေယာက္ မဟုတ္ ဘူးဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္သိတာေပါ့ ၊၊ မီမီဆိုတဲ့ မိန္းမ ဟာ လိုခ်င္တာကို ရေအာင္ယူတတ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ ၊၊ အရာရာကုိ လြယ္လြယ္ အရွံုးမေပးတက္တဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ ၊၊မေက်နပ္တဲ့သူေတြကို ရုိက္ဖို႔ လက္ကုိင္တုတ္ ေကာင္းေကာင္းရထားတဲ့သူတစ္ေယာက္လို ေအာင္ ႏုိင္တဲ့ အျပံဳးနဲ႕ မီမီဆက္ေျပာတာက " ေျပာခ်င္တာ ေတြ ေျပာၾကပါေစ ကုိမင္းသစ္၇ယ္ ၊ ခုခ်ိန္မွာ မီမီ ကုိသူတို႔ ေျပာေနၾကေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္ွမွာ ပြဲျပီးသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ မီမီဟာ သူတို႔ရဲ့ ဆရာကေတာ္ပါ ၊၊ " ဆိုျပီး ေအာင္နုိင္သူတစ္ေယာက္လို ၾကံဳး၀ါးေနေပမယ့္ မီမီရဲ့ အသံမွာ စိတ္ ပ်က္အားငယ္မွုေတြ အျပည့္ ပါတယ္ ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုး သိေနၾကပါတယ္ ၊၊
မီမီဆိုတာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ လုပ္ေဖၚကုိင္ဖက္တစ္ေယာက္ျဖစ္သလုိ ၊ တစ္ေက်ာင္းတည္း ဆင္းတဲ့ ေက်ာင္းေနဖက္ လို႔လည္းေျပာလို႔ ရပါမယ္ ၊၊ ေနာက္ ဒီကုမၼဏီမွာ လည္း မီမီကို နားလည္ေပးႏုိင္သူရယ္လို႔ သူရင္ဖြင့္လို႔ ရတာ ကြ်န္ေတာ္ပဲ ရွိတာဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ကပိုျပီး ရင္ႏွီးပါတယ္ ၊၊ ရြယ္တူလည္းျဖစ္သလို တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းတစ္ေယာက္လည္း ရင္ဖြင့္ေနၾကဆိုေတာ့ နားလည္ၾကပါတယ္ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ကြ်န္ေတာ့္ေကာင္မေလးအေၾကာင္း ရင္ဖြင့္တက္သလို သူကလည္းသူ႔ဘ၀အေၾကာင္းကို ရင္ဖြင့္တက္ပါတယ္ ၊၊
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကြ်န္ေတာ့္ေကာင္မေလးကလည္း ႏုိင္ငံျခားမွာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ၊ ဆိုေတာ့ သူ႔ကိုပဲ အနီးကပ္သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ ရင္ဖြင့္ရပါတယ္ ၊၊ မီမီမွာ အရင္က နႏၵဆိုတဲ့ ခ်စ္သူေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ သက္တူရြယ္တူပါပဲ ၊၊ အေ၀းသင္န႔ဲ ဘြဲ႔ရျပီး နုိင္ငံျခားထြက္ဖုိ႔ တက္လမ္းရွာက်ိဳးစားေနတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္ပါပဲ ၊၊ မိဘမ်ားကလည္း ေျပလည္ျပည့္စံုပါတယ္ ၊၊ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက နႏၵက အဂၤလန္မွာ ေက်ာင္းသြားတက္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတဲ့ ကာလေပါ့ ၊၊ အရပ္ျမင့္ျမင့္ အသားျဖဴျဖဴ နဲ႔ စတုိင္က်က်ေနတက္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ပါ ၊၊ မီမီနဲ႔လည္း အင္မတန္မွ ေရွ႔သြား ေနာက္လိုက္ညီပါတယ္ ၊၊ ဒါေပမယ့္ အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္တဲ့ မီမီနဲ႔ သာမာန္ဘြဲ႔ရတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ နႏၵ တုိ႔ ႏွစ္ေယာက္က ဘ၀ ခ်ဥ္းကပ္ပံုခ်င္း တခါတခါ ေတာ္ေတာ္ကို ကြဲလြဲၾကပါတယ္ ၊၊ နႏၵ ဟာ ျပည့္စံုတဲ့ မိသားစု ကလာသလို ဘ၀ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေအးခ်မ္းစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေပမယ့္ မီမီ အေနနဲ႔ေတ့ာ ဒီေန႔ ဒီအခ်ိန္ေရာက္ ေအာင္ ေတာ္ေတာ္ကို ၾကိဳးစားရုန္းကန္တည္ေဆာက္ခဲ့၇ပါတယ္ ၊၊ ဒါေတြဟာ မီမီန႔ဲ နႏၵ ဆိုတဲ့ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ကို တစ္ေနရာဆီ တစ္လမ္းဆီပို႔လိုက္တာပါပဲ ၊၊ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ နႏၵ က မီမီကုိ သူ႔မိသားစု ဘ၀ထဲကေန ဆြဲထုတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားသလို ၊ မီမီအတြက္လည္း နႏၵဟာ ေလွခါးထစ္တစ္ခု မဟုတ္တာေသခ်ာပါတယ္ ၊၊
မီမီျဖတ္သန္းေနရတဲ့ ဘ၀ဟာ ခါးသည္းပါတယ္ ကိုမင္းသစ္ရယ္ ၊ မီမီေလ ရုန္္းကန္ေနရတာ အရမ္းပင္ပန္းတာပဲ ၊ တခါတေလေတာ့လည္း ရြယ္တူသူငယ္ခ်င္း ေတြ ကိုၾကည့္ျပီး ကုိယ့္ဘ၀ကုိ သက္ေတာင့္သက္သာေလး ျဖတ္သန္းခ်င္မိတယ္ ၊၊ မီမီရဲ့ ဘ၀ မီမီရဲ့ မိသားစု ဘ၀ကုိေျပာင္းလဲေစမယ့္ ဒီအခြင့္အေရးကို လက္မလြတ္ခ်င္ဘူး ကုိမင္းသစ္ ေနာက္ မီမီ သူမ်ားေတြလို မဟာဘြဲ႔ကုိ စင္ကာပူမွာ သြားယူခ်င္ေသးတယ္ ” ဆိုျပီးရင္ဖြင့္ လာတဲ့ မီမီကို႔ အေျခအေနအားလံုး သိေနသူတစ္ေယာက္အျဖစ္ နားလည္စာနာေပးလို႔ ရေပမယ့္ ဘ၀တစ္ခုကို အရင္အႏွီးအျဖစ္ တည္ေဆာက္မယ့္ မီမီကိုေတာ့ စုိးရိမ္မိတာ အမွန္ပါပဲ ၊၊ မီမီဟာ ေငြေၾကးဓန မျပည့္စံုေပမယ့္ အရင္ဘ၀က ကုသို္လ္ေကာင္းခဲ့ေလေတာ့ က်္ထၱိရူပံ ဓနံ ဆိုတဲ့အတုိင္း အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ပိန္ပိန္ သြယ္သြယ္ေလးပါ ၊၊ မ်က္ႏွာခ်ိဳျပီး ဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ မ်က္လံုးေတြကလြဲရင္ တကယ့္ကို ကေလးတစ္ေယာက္လို ျဖဴစင္ျပီး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ကြ်န္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းမေလးပါ ၊၊
“ အခုအားလံုးက မီမီကိုေျပာေနၾကတယ္ေလ ၊ မီမီသိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ မီမီ ေဖာက္ျပန္တာမွ မဟုတ္တာ ကိုမင္းသစ္ စဥ္းစားၾကည့္ေလ ၊ ဦးမုိးျမင့္ယံမွာ အိမ္ေထာင္ မရွိဘူး ေနာက္ဒီဇာတ္လမ္းကို မီမီ ဘက္ကစတင္ခဲ့တယ္ ဖန္တီးခဲ့တယ္လို႔ စြပ္စြဲ မယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ႏွစ္ဦးသေဘာတူပါေနာ္ ၊၊လက္ခုပ္ဆုိတာ တစ္ဖက္တည္းတီးလို႔ မျမည္ဘူး ေလ ဟုတ္တယ္ မဟုတ္လား ဟင္ ” ဆိုျပီး မခံခ်င္စိတ္နဲ႔ေမးလာေပမယ့္ မီမီကိုယ္တုိင္ လိပ္ျပာမလံုဘူး ဆိုတာ သိသာပါတယ္ ၊၊ မမွားဘူး မမွားဘူး လို႔ ဟစ္ေကြ်းေနရေပမယ့္ မမွန္္ဘူး ဆိုတာ သိေနတဲ့ မီမီကိုသနားမိပါတယ္ ၊၊ ဒါေပမယ့္ကြ်န္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လည္း ဘယ္လိုမွ ေျပာမထြက္ခဲ့ပါဘူး ၊၊ “ အသက္လည္းၾကီးျပီး ဥပဓိရုပ္မရွိတဲ့ ဦးမုိးကို ဘာ့ေၾကာင့္ခ်ဥ္းကပ္တယ္ဆုိတာ အရွင္း ၾကီးပါ အရွက္မရွိတဲ့ မိန္းမ ၊ ဒီဘက္ကိုပုိင္ျပီဆိုတာနဲ႔ အရင္ေကာင္ေလးကိုျဖတ္ပစ္တယ္ သနားစရာေလး ပါဟယ္ ဟုိက ေခ်ာေခ်ာေလး ရယ္ ေကာင္ေလးက ” ဆိုတာမ်ိဳးေတြ “ ဒီမိန္းမ ဒါမ်ိဳးလုပ္စားေနတာ ျဖစ္ရမယ္ ၊ အရွက္မရွိဘူးေနာ္ အမေလးဟယ္ ေျပာေနတာမ်ား ခြ်ဲပစ္ေနတာပဲ ” ဆိုတဲ့ အပုပ္ခ်သံေတြ “ ကိုယ့္ရုပ္ ကိုယ္ရည္ မွ အားမနာဟယ္ အေဖေလာက္ၾကီးကိုမ်ား ” ဆိုတဲ့ ၀န္တုိ သံေတြ ရယ္ကုိ အျမဲၾကား ေနရတာက ၾကားလူ ကြ်န္ေတာ္ပါ ၊၊ ဒါေတြ ကို မီမီလည္း သိေနတာပါပဲ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ ဘာမွ ျပန္ေျပာျပစ၇ာမလိုပါဘူး ၊၊ လူေတြ ဆိုတာလည္း ခက္ပါတယ္ ၊၊ အခုေတာ့ ပုိျပီး က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ အသံေတြ ထြက္လာရတာေပါ့ ၊၊ သူတို႔ေျပာတာေတြက ဟုတ္တာေတြေရာ မဟုတ္တာေတြ ပါ စံုလို႔ပါပဲ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ေတာင္မွ သမုတ္ခ်င္ေသး ရဲ့ ၊၊ ဒါေပမယ့္ ကိုိယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သာသိတဲ့ ကြ်န္္ေတာ္တုိ႔ အတြက္ေတာ့ တခါတခါ သူတို႔ ကဒီလိုေျပာရင္ ရယ္စရာ ဟာသတစ္ခုလိုပဲ လြတ္လပ္ေပါ့ပါး ရယ္ေမာေနမိၾကရဲ့ ၊၊
“ဒီအသံေတြကို လ်စ္လ်ဴရွဳျပီး မီမီဘ၀အတြက္ မိသားစု ဘ၀အတြက္ စြတ္မွိတ္လိုက္တာ ဟာ တန္ရဲ့လားမီမီ ရယ္ ” လို႔ မေမးရက္ခဲ့ေတာ့ပါဘူး ၊၊ ကြ်န္ေတာ္သိေနတဲ့ အေျဖအတြက္ မီမီကိုေမးခြန္းမထုတ္ ရက္ေတာ့ပါဘူး ၊၊ အရာအားလံုးဟာ ကံတရားအတို္င္းေေပါ့ေလ၊၊ ၀ဠ္ေၾကြးေတြ မကုန္သေရြ႔ေတာ့ ဆပ္ေနၾကရအံုမွာပါေလ၊၊ ဒါေတြ အားလံုးဟာ တကယ္ေတာ့ ၀ဠ္ေၾကြးေတြပါပဲ ၊၊ ဒါေပမယ့္ မီမီကို တစ္ခုေတာ့ မွာလိုက္ ခ်င္မိပါေသးတယ္ ၊၊
ေလာကမွာ ေငြဟာ ထိုက္သင့္သေလာက္ အေရးပါပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ကုိးကြယ္ရာတစ္ ခုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးမီမီ ၊၊ ကုိယ့္ဘ၀ရဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မွုေတြ ၊ ဆႏၵေတြ ၊ လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ ၊ ဂုဏ္သိကာေတြ အဲဒါေတြကို ရင္းႏွီးလဲလွယ္ျပီး ရလာတဲ့ ေငြေတြဟာ တကယ္ေရာ တန္ရဲ့လား ၊၊ ကုိယ္ေပးဆပ္လိုက္ရတာေတြနဲ႔ ျပန္ရလိုက္တဲ့ အရာတန္ပါရဲ့လား ” ဒါေပမယ့္ ဒီအခ်ိန္မွာ မီမီကို ဒီေမးခြန္းေတြ မေမးပါဘူး ၊၊ ေနာက္ထပ္ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေလာက္ ေက်ာ္လြန္ျဖတ္သန္းျပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပန္ေတြ႔ျဖစ္ခဲ့ၾကရင္ ေမးျဖစ္မွာပါ ၊၊ အဲဒီအခ်ိန္ဆိုရင္ ေဒၚမီမီဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီးၾကီးရဲ့ အေျဖကဘာမ်ားျဖစ္ေလမလဲေနာ္ ၊၊
ေစတနာရင္းျဖင့္
မင္းအိမ္ျဖဴ
၀န္ခံခ်က္ ၊၊ ၊၊ ပိုစ့္အေဟာင္းေလးပါ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္ ၾကိဳက္လို႔ ျပန္တင္မိပါတယ္ ၊၊ စာေတြ ဆက္တုိက္ ေရးျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္ ၊၊

မငယ္ေတာ့တဲ့ အသက္ေတြ

တကယ္ပါ ၊၊ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွာ ၾကီးလွျပီလို႔ မထင္မိဘူး ၊၊ အခုခ်ိန္ထိ လွဳပ္ရွားတုန္း ရုန္းကန္ တုန္း ေျပးလြားေနတုန္း ၊၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ နဲ႔ ဆံုျဖစ္တဲ့ အခါမွ ေျပာျဖစ္ၾကတာက ကုိယ္ေတြ ေမ့ေနတဲ့ ကုိယ္ေတြ ရဲ့ လက္ရွိအသက္ေတြ ၊၊ တကယ္မငယ္ေတာ့ျပီ ၊၊ ၄၀ ေက်ာ္ ၅ ႏွစ္တြင္း မဟုတ္ေသးေပမယ့္ ကုိယ္ေတြ ငယ္ငယ္တုန္းက ၾကီးလွျပိလို ထင္ခဲ့တဲ့ အဲဒီလူၾကီးေတြရဲ့ အသက္ေတြ ကိုယ္စီကုိယ္စီ ၊၊ အိမ္ေထာင္ တာ၀န္ေတြ မရွိၾကေသးေတာ့ လည္း အသက္ေတြကုိ ပိုေမ့ေနၾကျပီ ထင္သည္ ၊၊ အင္း ကုိ္ယ္ေတြ ေအာက္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ကုိယ့္ တူေတြ တူမေတြကုိ အထက္တန္းျပီးလို႔ ေကာလိပ္ေတြ တကသိုလ္ေတြ ေရာက္ေန ၾကျပိ၊၊ သူတို႔ေတာင္မွ မၾကာခင္ ၾကင္ယာစံုေတာ့မည္ ၊၊ ေအာ္ အင္း တကယ္ မငယ္ေတာ့ပါလား ၊၊ တခါတခါ အျခားသူေတြ ေမးတဲ့အခါ ကုိယ့္ရဲ့ အမွန္တကယ္အသက္ကုိ ေမ့ေလ်ာ့လို႔ေတာင္ ေနမိသည္ ၊၊ မလိမ္ညာ ခ်င္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ တကယ္ ကုိတခါတေလ ေမ့ေလ်ာ့လို႔ ၂၀ ေက်ာ္ သာသာ ထင္မွတ္ေနေသးတာ ၊၊ အခုတေလာ အသက္ေတြ အေၾကာင္း တုိက္ဆုိင္ေနမိသည္ ၊၊ အဲဒီသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ တစ္ညစံုျဖစ္သည္ ၊၊ ေျပာျဖစ္ၾကတာက မငယ္ေတာ့တဲ့ အသက္ေတြ အေၾကာင္းေပါ့ ...............
မင္းအိမ္ျဖဴ

Tuesday 11 May 2010

လြမ္း


တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ကုိယ္တုိင္လည္း မျပတ္သားႏုိင္ေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္ ၊၊ ဘာလုပ္ရပါ့မလဲ လို႔ ဘာသာ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေမးမိတာလည္း ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္လည္း မသိေတာ့ ျပီ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ ေဖာက္ျပန္ေနမိျပီလား ၊၊ ဟင့္အင္း ကြ်န္ေတာ္ မေဖာက္ျပန္ပါဘူး ၊၊ ေဖာက္ျပန္တာကို ကြ်န္ေတာ္ အင္မတန္ မုန္းသည္ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ ညိဳေလး အတြက္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေစာင့္ထိမ္းခဲ့လဲ ၊၊ ကုိယ္တုိင္သာအသိဆံုး ၊၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ သာအသိဆံုး ၊၊ သူ႕နာမည္ ကုိ ႏွဳတ္ကမခ်လုိ႔ ေဘးကလူေတြေတာင္ အျမင္ကပ္ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ဂရုမစိုက္ခဲ့ ၊၊ ကြ်န္ေတာ့္ အတြက္ ညိဳေလးဆုိတာ ဘ၀ ၊ မရွိမျဖစ္ ၊၊

တခါတေလ စံပါယ္နဲ႔အတူတူ ထမင္းစားေနရေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ညိဳေလးကုိ လြမ္းေနတာ ကြ်န္ေတာ္သာ အသိဆံုးပါ ၊၊ တခါတေလ စံပါယ္နဲ႔ အတူ ေရကူူးကန္မွာ ေရအတူကူး ေနရေပမယ့္ ညိဳေလးကုိ လြမ္းေနတာ ကြ်န္ေတာ္ သာ အသိဆံုးပါ ၊၊ စံပါယ္လည္း အသိဆံုးပါ ၊၊ ကြ်န္ေတာ့္ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိေနတဲ့ အရာအားလံုး ဟာ ညိဳေလးရဲ့ အရိပ္ပါ ၊၊ စံပါယ္ခ်က္ေကြ်းတဲ့ မုန္႕ဟင္းခါး စားေနရေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ညိဳေလးကုိ ခ်စ္ ေနဆဲပါ ၊၊ အေျခအေနအရ ညိဳေလးနဲ႔ ခြဲေနရေပမယ့္ ကြ်ုန္ေတာ္ ညိဳေလးကုိ ပဲ အသက္မက ခ်စ္ေန လြမ္းေနဆဲပါ ၊၊ ျမန္မာျပည္မွာ ေပ်ာ္တဲ့ ညိဳေလး ေၾကာင့္ အၾကိမ္ၾကိမ္ ေခၚေပမယ့္ ခုခ်ိန္ထိ ေရာက္မလာခဲ့ ေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိဆဲ ၊၊ စံပါယ္ကေတာ့ ေက်ာင္းအတူတူ လာတက္တဲ့ သူခ်င္းမုိ႔ ပိုတြဲျဖစ္ခဲ့သည္ ၊၊ ကြ်န္ေတာ့္အေပၚအင္မတန္မွ နားလည္ နိုင္တဲ့ စံပါယ့္ကိုေတာ့ သံေယာဇဥ္ ပိုမိသည္ ၊၊ ႏွစ္ေယာက္လံုး ေက်ာင္းျပီးလို႔ အလုပ္ရေတာ့ ပိုတြဲျဖစ္လာသည္ ၊၊ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ညိဳေလးကို ခ်စ္ပါသည္ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္ဆဲ လြမ္းဆဲ ဆိုတာလည္း အမ်ားသိေအာင္ ေျပာေနဆဲပါ ၊၊

ဒီေန႔ေတာ့ စံပါယ္ ငိုေနရျပီ ၊၊ မၾကာခင္ ညိဳေလး လိုက္လာေတာ့မယ္တဲ့ ၊၊

ငိုေနတဲ့ စံပါယ့္ကုိ ေခ်ာ့ေနရတဲ့ ကြ်န္ေတာ္ ၊၊ ဘာသာ လိပ္ျပာမလံုေပမယ့္ စံပါယ့္ကုိ တစ္ေယာက္တည္း ထားခဲ့ဖို႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏုိ္င္ေတာ့ ၊၊ ကြ်န္ေတာ့္ႏွလံုးသားက စံပါယ့္ ကုိ ထားရစ္ခဲ့ဖုိ႔ လက္မခံေတာ့ ၊၊ ဒါဆို ကြ်န္ေတာ္ သူ႕ကုိ ခ်စ္ေနျပီလား ၊၊ မဟုတ္ႏုိင္ဘူး ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္တာ ညိဳေလး ပဲ ၊၊ ျမန္မာျပည္မွာ က်န္ေနရစ္ခဲ့တဲ့ ညိဳေလးပဲ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ ညိဳေလးကိုပဲ ခ်စ္တယ္ ၊၊ ေသခ်ာတယ္ ကြ်န္ေတာ္ ညိဳေလးကုိပဲ ခ်စ္တယ္ ၊၊ ကြ်န္ေတာ့္ ရင္ခြင္ထဲမွာ တစ္ရွဳိက္ရွိဳက္ ငိုေနတဲ့ စံပါယ္ရဲ့ ေခါင္းေလးကိုပြတ္လို႔ ေခ်ာ့ရင္း ေတြးေနမိတာက ကြ်န္ေတာ္ ညိဳေလးကုိ ခ်စ္တယ္ ဆုိတာပါပဲ ၊၊ ညိဳေလးဟာ အျခားတစ္ေယာက္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ကြယ္ရာမွာ ကြ်န္ေတာ္ မသိေအာင္ ေဖာက္ျပန္ေနေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ညိဳေလးကုိ ခ်စ္ေနဆဲပါ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ ေဖာက္ျပန္တာကုိ မုန္းသည္ ၊၊ သို႔ေသာ္ ညိဳေလးကို ခ်စ္သည္ ၊၊ ကြ်န္ေတာ့္ ရင္ခြင္ထဲမွာ တစ္သိမ့္ သိမ့္ရွဳိက္ေနတဲ့ စံပါယ့္ကုိ ေခ်ာ့ရင္း ၊ စံပါယ့္ ေက်ာေလးကိုပြတ္သပ္ေခ်ာ့ရင္း ကြ်န္ေတာ္ ညိဳေလး ကို လြမး္ပါသည္ ၊၊

ကြ်န္ေတာ္ ဘာလုပ္သင့္ပါသလဲ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္ ဘာလုပ္သင့္ပါသလဲ …….