Sunday 14 February 2010

ဘယ္မဆံုပန္း

" မဟုတ္ေသးဘူး ေလးၾကည္ျဖဴ ........... နင္ထြက္သြားမယ္. လမ္းမွာ ငါဟာ ဆူးေညွာင္ ႔ ခလုတ္ တစ္ခု မျဖစ္ေစ ရပါဘူး ......... နင္သြားခ်င္ရာသြားဖုိ. ခင္းေပးထားမယ္. ေျခနင္းပ်ဥ္ ပါးပါးေလးရယ္ ပါ ........... "
-------------------------------------
ၾကည္ျဖဴေရ ....... နင္ဘယ္ဆီမွာမ်ား ေရာက္ေနမလဲေနာ္ ၊ နင္ရွိေနမယ္. အရပ္ကုိ မသိခဲ့ဘူးဆုိရင္လည္း ေကာင္းသားလား ခုမ်ားေတာ. နင္န.ဲငါန.ဲ ဘ၀ က နီးလ်က္နဲ.ေ၀း ၊ ကြ်မ္းလ်က္နဲ.ေဆြးေနရပါလားေနာ္ ..... ငါေလ ဒီေနရာကုိ ျပန္ေရာက္တုိင္း ၊ ရင္ထဲမွာ မခ်ိေအာင္ခံစားရတာ ကုိယ္တုိင္သာ သိပါတယ္ ၊၊ မလာပဲ ဲလည္း မေနႏုိင္ တာလည္း တာဆီးလုိ.မရတဲ့ နင္႔ကုိ ခ်စ္ေနဆဲ ငါ့ရဲ အလြမ္းေတြ ေၾကာင္.ေပါ့ ၊၊ နင္ရဲ. သတင္းေကာင္း ေတြၾကားရတုိင္း ၀မ္းသာဂုဏ္ယူမိေပမယ့္ ၊ လြမ္းတဲ.စိတ္နဲ. မခ်ိေအာင္နာ တဲ့ ရင္ ႏွစ္ျခမ္းက အလြမ္းေတြက ျဗမ္းျဗမ္းကြဲေရာ.ေပါ့ ၊၊ နင္က ငါ.ကုိမွာသတဲ့ေလ " ျပဳစု ပ်ုိဳးေထာင္ခဲတဲ့ နင္.ရဲ.ေက်းဇူးေတြနဲ. ရရွိလာခဲ့တဲ့ အသိးအပြင္.ေတြကုိ အျခား နင္မဟုတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ကုိ ေပးဆပ္ေနရတာ ငါ ရင္အနာဆံုးပါတဲ့ " ေၾသာ္ ခုခ်ိန္ထိ ငါရင္ နာ ေအာင္ စကားေတြတက္ေနဆဲပါလား မေရႊစာ ၊၊
နင္ရယ္ ငါရယ္ အတူရွိိေနတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ နင္စိတ္ ခ်မ္းသာ တာကုိ ျမင္ရရင္ ေက်နပ္ေနတဲ့ ငါက နင္လုိတာကုိ လုပ္ေပးဖုိ. ဆႏၵ ဆုိတာက လြဲရင္ ငါ.ရင္ထဲမွာ ဗလာပါ ေလးၾကည္ျ့ဖဴ ရယ္ ၊၊ " ငါရွိရာကို မလာႏုိင္တဲ့ သူဟာ ငါ.ကုိ ေစာ္ကားတာ မဟုတ္ဘူးလား တုိးေမာင္ " လုိ.နင္က တုိးေမာင္ကုိ ေမးတယ္လုိ . ငါ.ကုိ ျပန္ေျပာျပတယ္ ၊၊ ေၾသာ္မာနေတြ တံခြန္ထူလုိ. ၊ ေအာင္လံေတြ တလူလူ လြင္.ေနဆဲ ပါလားရယ္လုိ. ေတြးမိိေသးတယ္ မေလးရယ္ ၊၊ ငါေလ နင္.ကုိ အသည္းနင္.ေအာင္ ခ်စ္တယ္ ၊၊ ဒါေပမယ္. နင္.ကုိ ရင္နာေအာင္လည္း မုန္းတယ္သိလား .......... နင္ရဲ့ အဆင္ျခင္တရားကင္းတဲံ့ စကားလံုးေတြ ေအာက္မွာ ငါရဲ့. သိကၡာတရားေတြ ဘာမွကုန္းေကာက္ စရာမ ရွိေတာ.ဘူး ၊၊ ဒါေပမယ္. ခ်စ္ေနဆဲပါ မေလးရယ္ ၊၊
နင္႔ကုိ ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္ေတြက ဘာနဲတူလဲဆုိေတာ. ကန္တက္ ေက်ာက္တက္တဲ့ ကေလးေလးကုိ ခ်စ္ရသလုိ ၊၊ ဆဲတက္ကာစ ကေလးေသးေသးေလးကုိ ခ်စ္ရသလုိ ၊၊ ဘာေတြဘယ္လုိေျပာင္းေျပာင္း ငါနင့္အေပၚထားတဲ့ ေမတၱာေတြ မေျပာင္းလဲေသးတာ ငါ့ ဘာသာ အသိဆံုး ပါေလ၊၊ ဒီေန.ေလ ဘာေၾကာင့္ မွန္းမသိဘူး နင္နဲ.ငါ အတူ အျမဲရွိေနခဲ့တဲ့ ပိေတာက္ပင္ၾကီး နားမွာ လာထုိင္ေနမိိတယ္ ၊၊ အေမကေတာ. ငုိတယ္ၾကည္ျဖဴရယ္ ၊၊ ထံုးစံအတုိင္း သူက ငါ နင္.ကုိ သတိယေနတယ္ ထင္တုိင္းေပါ. ၊၊ ငါေျပာပါတယ္ ဟာ အားလံုး ဟာကံတရားပါလုိ. ၊၊ အေမ့ သား သူ.ကုိ သတိယေနတာမဟုတ္ဘူး ၊ သားရဲ့ဘ၀ ကုိ သားလြမ္း ေနတာ ပါလုိ. ၊၊ သူသာ တကယ္ ခ်စ္ရင္ သားရဲ့ အျပစ္ ေတြက သူ.ရဲ့ ခ်စ္ျခင္းေတြ ေအာက္မွာ အျပစ္ကင္း ေပ်ာက္သြား မွာေပါ. လုိ. ၊၊ ငါ့အေမက ရုိးသားျပီး ခ်စ္စရာေကာင္းပါ တယ္ ၾကည္ျဖဴရယ္ ၊၊ ဒါေပမယ္. နင္ လုိခ်င္တဲ့ ဂုဏ္ သေရ ရွိတဲ့ ပညာတက္ မိန္းမၾကီးေတာ. မဟုတ္ဘူးေနာ္ ၊၊
အဲဒီႏွစ္က ငါ အတြက္ကံၾကမၼာဆုိး ၀င္တဲ့ႏွစ္ပဲ ၊၊ ငါတုိ.မိသားစု မွာ ငါဟာ သားၾကီးတစ္ေယာက္ ၊၊ အငယ္ေတြ ေရွ.ေရးကုိ အေမအုိၾကီး တစ္ေယာက္တည္း နဲ့. ငါ ဘယ္လုိထားခဲ့ရက္ပါ.မလဲ ၊၊ နင္ျပန္လာျပီး ငါ.ကုိေခၚေတာ. အေမက ဘာမွမေျပာဘူး ၊၊ သားသေဘာပါတဲ့ ၊၊ ဒါေပမယ္.ေလ အေမ ရယ္ အဲဒီညက ငုိလုိက္တာ ဟယ္ တည လံုး ပဲ ၊၊ငါျပန္မလာဘူး ထင္လုိ. ၊၊ ငါရွိေနတာကုိ အေမမသိဘူး ၊၊ေနာက္ အငယ္ေတြကို ေျပာေနတာ ၾကားေတာ့ ငါ.ရင္ထဲမွာ နင္.သြားတာပဲ ၊၊ " မင္းတုိ. အကုိၾကီးက အေမတုိ.နဲ့ ေ၀း ရာ ဟုိးအေ၀းၾကီးကုိ ထြက္သြားေတာ.မွာ ၊ ဒီရက္ပုိင္းမွာ ဘာမွ စိတ္ဆင္း ရဲစရာေတြ မေျပာနဲ့ေနာ္ ၊ အေမ.သား စိတ္မေျဖာင္.မွာ စိုးလုိ.တဲ့ေလ " ငါေလ မုန္းလုိက္တာ ၊ ငါကုိယ္.ငါေပါ .၊၊ နင္ကုိေတာ. အျပစ္မျမင္ရက္ပါဘူး မေလးရယ္ ၊၊ နင္က ငါတုိ. ဘ၀ေတြကုိမွ မသိဘဲကုိး ၊၊ နင္ျဖတ္သန္းခဲ့ ရတဲ့နင့္ဘ၀က အဆင္ေျပတဲ့ အေျခတင့္တဲ့ ဘ၀ကိးု၊၊ ငါ.အေမ သနားစရာပါ မေလးရယ္ ၊၊
နင္.ကုိ ငါဘယ္တုန္းကမွ မေျပာ ဘူးတဲ့ အေၾကာင္းေလးေပါ .၊၊ နင္မွတ္မိမလား ၊၊ ငါကုိ.ကားေမာင္းတက္လားေမးေတာ. ေလ၊၊ အေမ.ကုိ ျပန္ေျပာျပေတာ . အေမက သားရယ္ ဟုတ္သား ပဲ ငါ.သားက ကားေမာင္းတက္ရမွာေပါ့ ၊ သြားျပီးသင္တန္းတက္ေနာ္ ဆုိျပီး သူရဲ့ နားကပ္ေလးကုိ ငါမသိေအာင္ ေပါင္ ျပီးေပးရွာတယ္ေလ ၊၊ သူသိပ္ျမတ္ႏုိးရွာတဲ့ တစ္ရံတည္းေသာ ျမနားကပ္ေလး ၊၊ ငါ.အေမဟာ နင္ကုိ သိပ္ ခ်စ္သလုိ ေလးစားေနဆဲပါ မေလးရယ္ ၊၊ ဟိုတစ္ေန.က နင္တုိ.အိမ္က နင္တုိ.ရဲ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာ ေလး လာ ပို.သြား တယ္ေလ၊၊ နင္.အေမ ကုိယ္တုိင္ ေလးေလး စားစား လာ ဖိတ္သြား တာ ပါ ၊၊ ေျပာသြားပါ ေသးတယ္ ၊ ေမာင္ မိုးေရာ ဘယ္ေတာ. ယူမလဲ တဲ့ ၊၊ အခု ေလးၾကည္ျဖဴ ေကာင္ေလး က ေလးၾကည္ျဖဴကုိ အရမ္းခ်စ္သလုိ ၊ ပညာတက္ ၊ ေငြရွာလည္းေကာင္း ပါသတဲ့ေလ၊၊ အေမက ၀မ္းသာ လုိ. နင္အတြက္ေလ၊၊ ေနာက္ငါ.ကုိ ေျပာေသးတယ္ ၊၊ အေလး အတြက္ ဂုဏ္ ယူလုိက္ပါ သားရယ္တဲ့ေလ၊၊ အေမတုိ.နဲ့သာ ရရင္ ၊ ငါ.သားနဲ့သာဆုိ ဒီေလာက္ အဆင္ေျပမွာမဟုတ္ ဘူးတဲ့ေလ၊၊ မ်က္ ရည္ စေတြ ေ၀လုိ.ေပါ. ၊၊
အခုေတာ. နင္လည္း နင္.ဘ၀နဲ.နင္ အေျခက်ေနျပီ ဆုိေတာ. ၊၊ ငါဟိုတစ္ေန. က ေက်ာင္းကုိ ၾကံဳလုိ. ၀င္ ခဲ့ေသး တယ္ ၊၊ နင္အရမ္းသေဘာက် တဲ. လက္ပံပင္ၾကီးလည္း ဒီအတုိင္းေပါ. ၊၊ လက္ပံပြင္.ေတြ လည္း ေ၀ လုိ.ကြယ္ ၊၊ ေက်ာင္းေရွ. က မေလးရွား ပိေတာက္ေတြ က ပြင့္ ေနလုိက္တာ မေလးရယ္ ၊၊ ငါတုိ.ေနာက္ဆံုး ေက်ာင္းၾကီး မွာ ဆံုျဖစ္တဲ့ ေန.က အတုိင္း ပဲ၊၊ နင္မဂၤလာေဆာင္ အတြက္မ်ား ဂုဏ္္ျပဳၾကေလ သလားလုိ. ၊၊ နင္ရယ္ ငါရယ္ အတူတူစုိက္ ခဲ့ဘူးတဲ့ စြယ္ေတာ္ ပင္ေလးက ထူးထူးု ျခား အပြင္ေလးႏွစ္ပြင္.တည္း ၊၊ တစ္ပြင္. က အျဖဴ ၊ တစ္ပြင္.က ခရမ္းေရာင္ေလး ၊၊ အပင္ေလးကုိ ျခံစည္းရုိးေလး ခတ္ျပီး စာေလးေရးထားတာက ဘယ္မဆံုပန္းတဲ့ ၊၊ ဘယ္သူကမ်ား နာမည္ေပးထားပါလိမ္.ေနာ္ ၊၊ တုို.မ်ားစုိက္ခဲ့ တယ္ဆုိတာာ သူတုိ.မွ မသိဘဲေလ ၊၊ ေနာက္ ထူးထူး ျခားျခား အပင္တမ်ိဳး တည္းက အေရာင္ ႏွစ္မ်ိဳးနဲ့ ပန္းေတြပြင္.ေနတာ ကုိး ၊၊ ဒီ ဘယ္မဆံု ပန္းပင္ေလးကုိ ေမာင္မိုး နဲ. ေလးၾကည္ျဖဴ ဆုိတဲ့. ဘယ္ေတာ.မွ မဆံုႏုိင္တဲ့ ခ်စ္သူ ႏွစ္ဦး စုိက္ပ်ိဳး ခဲ့ဘူးတယ္ ဆုိတာေတာ. တုိမ်ားရဲ. ေဘးက လက္ခုပ္ပင္ၾကီး လည္းသိမွာပဲ ၊၊ တုိ.မ်ားေလွ်ာက္ေနၾက ဘြဲႏွင္းသ ဘင္လမ္းၾကီး လည္းသိမွာပဲ ၊၊ ေနာက္ စာသင္ေဆာင္ျဖဴျဖဴ ၾကီးေတြလည္း သိေနမွာပဲေနာ္ ၊၊
ေနာက္တစ္ေခါက္ ေက်ာင္းၾကီးကုိ ျပန္လာျဖစ္ခဲ့ရင္ ဘယ္မဆံု ပန္းပင္ေလးရယ္ ၊ အဲဒီအပင္နား မွာနင္.ကို ေန.တုိင္းလြမ္းေနရွာတဲ့ ေမာင္မုိးဆုိတဲ့ ငါ.ဆီရယ္ကုိ တစ္ေခါက္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ လာၾကည္.ခဲ့ပါလား ေလးၾကည္ျဖဴ .. နင္.ကို အလြမ္းေျပ ၾကည္.ရုံေလးသက္သက္ရယ္ ပါ ......................... ျပီးေတာ. နင္ မယံုတဲ့ ဘယ္မဆံုပန္းေလး လည္း ျပခ်င္ရံုပါ ..................
အလြမ္းမ်ားျဖင့္
မင္းအိမ္
၀န္ခံခ်က္ ဒီေန႔ေလးကုိ အမွတ္တယအျဖစ္ ပိုစ့္အေဟာင္းေလးကို ျပန္တင္ပါသည္ ၊၊ မအားလပ္ေပမယ့္ လြမ္း လ်က္ပါ မေလးၾကည္ျဖဴ ရယ္ P:

9 comments:

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ဟာဗ်ာ...
လြမ္းေနရပါတယ္ဆုိမွ...
ဒီပုိ႔စ္ဖတ္ၿပီး ငုိခ်င္စိတ္ေပါက္သြားတယ္။ ပုိ႔စ္အေဟာင္းဆုိေပမဲ့ ကုိယ့္အတြက္ေတာ့ အသစ္စက္စက္ရယ္ပါ။

ေအးဗ်ာ..
ခံစားေၾကကြဲစရာေတြခ်ည္းပါဘဲ။ အခ်စ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာတ့ဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲေတြေလ။

ေပ်ာ္ရႊင္ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစဗ်ာ။
ခင္တဲ့
ကုိကုိေမာင္ (ပန္းရနံ႔)

mae said...

နင့္သြားတာပဲ

..

ZT (TGO) said...

အလြမ္းမ်ားတဲ ကိုမင္းအိမ္ မွာ
အ ခ်စ္မ်ား တဲ ကိုမင္းအိမ္ ျဖစ္ ပါ ေစ ဗ်ာ
2010 Feb 14
မွ စျပီ အလြမ္းမ်ား ျငိမ္း ေစ သ တည္း.......

Yu Ya said...
This comment has been removed by the author.
Yu Ya said...

အခ်စ္ဆိုတာကို အတိအက် မသိပဲနဲ႔ `ငါ မင္းကို ခ်စ္တယ္´ လို႔ ေျပာေနၾကတဲ့ လူေတြ အားလံုးအတြက္...

ေဇာေခၽြးေတြ ျပန္ေနတာလား။ ရင္ခုန္ႏႈန္းေတြ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ျဖစ္ေနတာလား။
ေျပာဖုိ႔ စကားေတြက ရင္ေခါင္းထဲကေနကို မထြက္ဘူး ျဖစ္ေနတာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ သေဘာက်တာပါ။

မင္းရဲ႕ မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္ကို မခံႏိုင္ဘူး။ တစ္ခဏေလး
လက္တြဲျဖဳတ္ရမွာကို သိပ္စိုးရိမ္ေနတယ္။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ ရမၼက္ပါ။

ဂုဏ္ယူၿပီး သူ႕ကို ထုတ္ႂကြားမယ္။ အဲဒီလို ထုတ္ႂကြားရတာကိုပဲ သေဘာက်ေနတယ္။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ မင္း ကံေကာင္းလို႔ပါ။

မင္းရဲ႕ အနားက တစ္ဖ၀ါးမွ မကြာ သူ႕ကုိ ေနေစခ်င္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အထီးက်န္လို႔ေလ။

လူတိုင္း လိုလားအပ္တဲ့ အရာတစ္ခုမို႔ သူ႕ကို မင္းအနားမွာ ရွိေစခ်င္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ ပုိင္ဆိုင္ခ်င္စိတ္ပါ။

သူက မင္းကုိ အနမ္းေလး ေပးတယ္။ မင္းရဲ႕ လက္ကေလးကို ျမဲျမဲ
ဆုပ္ကိုင္ထားလို႔ မင္း သူ႔အနားမွာ ရွိေနတာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ နည္းေနလို႔ပါ။

အခ်စ္ပါလို႔ ေျဖာင့္ခ်က္ေပးၿပီး သူ႔အနားမွာ မင္းေနေပးတာ သူ႔ကို လံုး၀
မထိခုိက္ေစခ်င္လို႔ မဟုတ္လား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ သနားတာေလ။

သူ႔ရဲ႕ အၾကည့္တစ္ခ်က္မွာ ရင္ခုန္သံ ရပ္တန္႔မတတ္ ျဖစ္သြားလို႔ သူ႔ကုိ
ပံုအပ္လိုက္ခ်င္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အ႐ူးအမူး စြဲလမ္းတာ ေလာက္ပါ။

သူ႔ကို သိပ္ ဂ႐ုစိုက္လို႔ သူ႔အျပစ္ေတြကို ခြင့္လြတ္ေပးႏိုင္တာလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈပါ။

အေတြးထဲမွာ ေန႔တုိင္းလိုလို သူ႔တစ္ေယာက္တည္းပဲ ရွိေနတယ္လို႔ မင္း သူ႔ကုိေျပာသလား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ လိမ္ေနတာ။

သူ႔အတြက္ ကိုယ့္ႀကိဳက္တဲ့ အရာအားလံုးကို စြန္႔လႊတ္ဖို႔ ၀န္မေလးဘူး မဟုတ္လား။
ဒါ အခ်စ္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါ ေပးကမ္း စြန္႔ၾကဲ ရဲတဲ့ စိတ္ဓါတ္ပါ။

သူ ၀မ္းနည္းတဲ့အခါ မင္း အသည္းေႂကြမတတ္ ခံစားရသလား။
ဒါမွ အခ်စ္ေလ။

သူရဲ႕ နာက်င္မႈေတြ အတြက္ အျပင္ပန္း မဟုတ္ေတာင္ စိတ္ထဲက က်ိတ္ ငိုေကၽြးခဲ့ရသလား။
အဲဒါ အခ်စ္ေလ။

မင္းရဲ႕ ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္နဲ႔ မင္းရဲ႕ ရင္တြင္း ခံစားခ်က္ေတြကို သူ
ျမင္ႏိုင္ရဲ႕လား။
ဒါမွ အခ်စ္ေလ။

ဒုကၡေတြ သုခေတြနဲ႔ စည္းေႏွာင္ထားၿပီး အဲဒီ ႀကီးမားတဲ့ အားေတြက မင္းတုိ႔
ႏွစ္ေယာက္ကုိ လက္တြဲညီညီ ျဖစ္ေအာင္ ဖန္တီးထားတာလား။
ဒါဆို အခ်စ္ေလ။

သူ႔ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို သူ႔ရဲ႕ အစိတ္အပုိင္း တစ္ခုအေနနဲ႔ လက္ခံထားတာလား။
အဲဒါ အခ်စ္ပါ။

တျခားသူေတြကုိ စြဲေဆာင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ သူ႔ကိုပဲ
အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိဘဲ သစၥာရွိရွိနဲ႔ အတူ လက္တြဲေနသလား။
ဒါဆို အခ်စ္ေလ။

မင္းရဲ႕ ႏွလံုးသား၊ မင္းရဲ႕ အသက္နဲ႔ မင္းရဲ႕ ဘ၀ကို သူ႔ကို ေပးဖုိ႔ ၀န္မေလးဘူးေလ။
ဒါဟာ အခ်စ္ပဲေပါ႔။

အခု အခ်စ္ဟာ သိပ္ ခါးသီး နာက်င္ေနေစမယ္ ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ ဘာေၾကာင့္ ခ်စ္ၾကဦးမလဲ။
ဘာအတြက္ေၾကာင့္ ဒါႀကီးကို တစ္ဘ၀လံုး ရွာေနဦးမလဲ။
က်ေနာ္တို႔ ဒါကို ဘာလုပ္ဖုိ႔ ေတာင့္တေနဦးမလဲ။
ဒီအနာတရ၊ ဒီမခ်ိမဆံ့ ေ၀ဒနာ၊ ဒီဒုကၡေတြက ဘာေၾကာင့္လဲ။
ကိုယ့္ရဲ႕ အတၱကိုေတာင္ ဆန္႔က်င္ရဲတဲ့ သတၱိနဲ႔ေလ။ အဲဒါ ဘာအတြက္လဲ။
အေျဖက သိပ္႐ိုးရွင္းပါတယ္။ အဲဒါ အခ်စ္ေၾကာင့္ေလ။
***ဖတ္မိစုမိထားတာေလးပါ***

~ဏီလင္းညိဳ~ said...

ကိုမင္းအိမ္ေရ....
လြမ္းေနတာလားဗ်ာ....
(အေဟာင္းေလးေပမယ့္ မဖတ္ရေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အသစ္ပါပဲ....ခံစားသြားပါတယ္ဗ်ာ....း))
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ

မငံု said...

ေကာင္းလိုက္တဲ႔ ပိုစ္႔။ အေဟာင္းဆိုေပမဲ႔ အခုမွ ဖတ္ရလု႔ိ အသစ္ပါပဲ။ ဘယ္မဆံုပန္းေလး ျမင္ဖူးခ်င္ပါတယ္။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

တကယ္ပါ တခ်ဳိ႕စကားေတြက ကိုယ္ကိုတိုင္ ေျပာလိုက္ရသလိုပါပဲ။
အမွန္တကယ္ လြမ္းသြားရတယ္ဗ်ာ။

လင္းၾကယ္ျဖဴ said...

မေလးၾကည္ျဖဴ အေၾကာင္းေလး
ေမာင္မင္းအိမ္ျဖဴ ေရးထားတာကို
ကၽြန္ေတာ္လင္းၾကယ္ျဖဴ ဖတ္ရင္း..စာစုေကာင္းေလးကို အားေပးသြားပါတယ္..
ေပ်ာ္ပါေစ
*.*.*