မွတ္တမ္းေလး

ေဖေဖၚ၀ါရီလ ၅ ရက္ ( ၾကာသာပေတးေန႔ )

မွတ္မွတ္ယယဒီေန႔က တပုိ႔တြဲလျပည့္ေန႔ ျဖစ္ေနတယ္ ၊၊ တုိက္တုိက္ဆိုင္ဆုိင္ ျပကၡဒိန္္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရက္ရာဇာတဲ့ေလ ၊၊

မနက္ ၃:၀၀ နာရီ အိပ္ရာကထတယ္ ၊၊
၄:၁၅ နာရီ ေလဆိပ္ကုိ ထြက္လာခဲ့တယ္ ၊၊
၆:၁၅ နာရီ ေလယာဥ္ေပၚကုိတက္ရတယ္ ၊၊
၇:၂၀ နာရီ ဟဲဟုိး ကြင္းကုိေရာက္တယ္ ၊၊ အျမင့္ေပ ၁၃၀၀၀ တဲ့ ၊၊ အဟ အိမ္သာ၀င္ျပီး အေပါ့အပါးသြါး ၁၀ မိနစ္ အနား ရတယ္ ၊၊ ခရီးသည္ အခ်ိဳ႕အ၀က္ က်န္ေနခဲ့ေတာ့တယ္ ၊၊
၈:၀၀ နာရီ မႏၱေလးကြင္းကုိ ေရာက္တယ္ ၊၊ အျမင့္ေပ ၁၀၀၀၀ လို႔ ေျပာတယ္ေလ ၊၊ ခရီးသည္အခ်ိဳ႕ ဆင္းသြား သလို ခရီးသည္ အခ်ိဳ႕ တက္လာတယ္ ၊၊
၈:၄၀ နာရီ မံုရြာကုိေရာက္တယ္ ၊၊ အျမင့္ေပဘယ္ေလာက္ပါလိမ့္ ၊၊

အားလံုးအဆင္ေျပပါတယ္ ၊၊ ေလဆိပ္မွာ ရဲကင္းမွဴး ကုိညိဳသက္၀င္းနဲ႔ ေတြ႔တယ္ ၊၊ အကူအညီေပးပါတယ္ ၊၊ အလယ္ရဲကင္းမွာ တည္းဖို႔ စီစဥ္ေပးပါတယ္ ၊၊ ေနာက္ေတာ့ ခ်င္းတြင္းျမစ္နေဘးက ဆိပ္ကမ္းသာ မွာပဲ တည္း ျဖစ္တယ္ ၊၊ ေနာက္တစ္ရက္ ခရီးဆက္ဖို႔ ေရႊနဒီလက္မွတ္ျဖတ္တယ္ ၊၊ တခါမွ မစီးဘူးတဲ့ ေရေပၚလွ်ပ္ေျပး ေလွ်ာ္တယ္ တဲ့ ၊၊ ဘယ္လို ယာဥ္မ်ိဳးျဖစ္မလဲေနာ္ ၊၊

အေမေရ ေလယာဥ္တခါမွ မစီးဖူးဘူး ၊၊ ပထမဆံုးအၾကိမ္ပဲ ၊၊ UV 771 တဲ့ ၊၊ ေလယာဥ္ ဆီ လမ္းေလွ်ာက္သြားရ တာ လြမ္းစရာေတာ့ ေကာင္းသား ၊၊ မနက္ခင္းေ၀လီေ၀လင္းမွာေလ ၊၊ မိသားစုကုိ သတိရတယ္ ၊၊ အားလံုး အဆင္ေျပပါတယ္ အေမရယ္ ၊၊

ညဖက္ မံုရြာ မွာရွိတဲ့ ဘုရားေတြ လည္း ဖူးျဖစ္ခဲ့တယ္ အေမ ၊၊ အညာျမိဳ႕ေလးက ခ်စ္စရာေတာ့ ေကာင္းတယ္ ၊၊ မနက္ အေစာၾကီးထရမွာမို႔ အိပ္ေတာ့မယ္ အေမ ၊၊

( ေက်ာင္းျပီးေတာ့ ပထမဆံုး အလုပ္၀င္ရတဲ့ ကေလး၀ အသြား ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းေလး ျပန္ေတြ႔လို႔ လြမ္းလြမ္းနဲ႔ တင္လိုက္ ပါတယ္ ၊ အဲဒိတုန္းက ေက်ာင္းျပီးကာစေပါ့ ၊ အမ်ားတကာေတြ ႏုိင္ငံျခားသြားဖို႔ ၾကိဳးစားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္က ဟိုး စစ္ကုိင္းတိုင္း အစြန္အဖ်ားကုိ ခရီးႏွင္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တေပြ႕တပုိက္နဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ရင္မွာပိုက္ျပီး ဘ၀ခရီး စတင္ကာစကာလေလး တစ္ခုပါ ) တကယ္ကုိ အဲဒီ ကလေလးက လြမ္းစရာလည္းေကာင္းသလို အားေတြ အျပည့္နဲ႔ လြင့္တက္ေတာ့မယ့္ မီးပံုးပ်ံၾကီး တစ္ခုလိုပဲ တလြင့္လြင့္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ ၊၊