Saturday 19 September 2009

ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္လား

အေျပာင္းအလဲတုိင္းမွာ အေကာင္းအဆုိးဆိုတာ ဒြန္တြဲရွိေနစျမဲပါ ၊၊ တခ်ိဳ႕ေသာအေျပာင္းအလဲမ်ားက တခ်ိဳ႕တစ္ေလ အတြက္ ေကာင္းေသာေျပာင္းလဲျခင္းကုိ ျဖစ္ေစေပမယ့္ တခ်ိဳ႕တေလအတြက္ကုိေတာ့ အင္း ဆိုး၀ါးျခင္းေတြကို သယ္ေဆာင္လာတက္ပါတကား၊၊ ဘယ္လိုအေျပာင္းအလဲေတြမ်ားလဲေနာ္ ၊၊ ဒီပုိစ့္ေလးကုိ ျဖစ္ခဲ့ဖူး္တဲ့အတုိင္းတင္ျပတာသာျဖစ္ျပီး ေခတ္တစ္ေခတ္မွာ ျဖစ္သြားခဲ့ဖူးတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ပုဒ္အျဖစ္မွတ္တမ္းတင္ျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္ ၊၊ ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကုိမွ ထိခုိက္နစ္နာေစ လိုျခင္း မရွိပါ ေၾကာင္းၾကိဳတင္ အသိေပး အပ္ပါသည္ ၊၊


********************************

ဒီလိုနဲ႔ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္မွန္းမသိတဲ့ ေက်ာင္းပိတ္ျခင္းေၾကာင့္ မႏွင္း တစ္ေယာက္ အထုပ္ဆြဲလို႔ ျပန္ရျပန္တာေပါ့ ၊၊ အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ေတာ့ စိတ္ထဲသိပ္လည္း မၾကည္လင္ေတာ့ပါ ၊၊ ဘယ္တစ္ႏွစ္ ကုိမွ ျပီးဆံုးေအာင္ တက္လိုက္ရတယ္ဆိုတာ မရွိ ၊၊ အခုတက္လိုက္အခုပိတ္လိုက္နဲ႔ ၊၊ ဘယ္စာ ကုိမွလည္း ေကာင္းေကာင္းသင္ၾကားခြင့္မရခဲ့ ၊၊ ဘယ္တုန္းကမွ ေနာင္တမရခဲ့ဖူးေပမယ့္ အခုေတာ့ ေနာင္တရခ်င္သလိုလို ၊၊ ဒီေက်ာင္းၾကီးကုိတက္ခဲ့မိေလျခင္းရယ္လို႔ ေနာင္တရျခင္းမဟုတ္ ၊ ဒီေခတ္မွာ ဒီအစုိးရလက္ထက္မွာ လူျဖစ္ခဲ့ရျခင္းရယ္ေပါ့ ၊၊ ေအာ္္ဒီေသာက ေတြ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ လြတ္ ျငိမ္း ႏုိင္ ပါ မလဲေနာ္ ၊၊

မွတ္မွတ္ယယ အင္မတန္ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ ၈၈ အေရးအခင္းၾကီးျပီး တဲ့ေနာက္ မၾကာမတင္မွာပဲ ၁၀ တန္း ေအာင္ခဲ့ပါတယ္ ၊၊ ငယ္စဥ္ကတည္းက ျဖစ္ခ်င္လွတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာဘ၀ကုိ ေရာက္ဖုိ႔ ခပ္လြယ္လြယ္ ထမင္းစားေရေသာက္ ျဖစ္လာခဲ့တာေတာ့ မဟုတ္ ၊၊ တက္ခ်င္လြန္းလွတဲ့ ဒီေက်ာင္းေတာ္ၾကီး ၊ ျဖစ္ခ်င္လြန္း လွတဲ့ အင္ဂ်င္နီယာၾကီး ၊၊ ေအာ္ ဘယ္ဘ၀ အတိတ္ဆိုး ေၾကာင့္မ်ား ကုိယ္မက်ဴးလြန္မိတဲ့ အျပစ္ဆိုးေတြ ကုိ ခံစားေပးဆပ္ေနရပါလိမ့္ေနာ္ ၊၊ ဒီလိုနဲ႔ ၉၀ ေက်ာ္ေက်ာ္ ခုႏွစ္ေတြမွာ တကသုိလ္ေက်ာင္း သူၾကီး စစ္စစ္ ျဖစ္ခဲ့ပါရဲ့ ၊၊ သဇင္မွာ ေက်ာတစ္ေနရာ ခ်လို႔ ဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္ျခင္း ေတြ မဆံုးခင္မွာပဲ ၊ ၂ ႏွစ္လားၾကာတယ္ ေက်ာင္းပိတ္ျပန္ေရာလား ၊၊ အင္းဒီလိုနဲ႔ ၾကံဳရာေနရာမွာလည္း စာေမးပြဲေျဖရမယ္တဲ့ေလ ၊၊ ဘယ္ညာေမာင္းတက္ရံုနဲ႔ အပြင့္တက္လို႔ရတဲ့ ပညာရပ္ေတြမ်ား ထင္ေနသလား ကြယ္ ၊၊ တခါတခါ စိတ္နာနာနဲ႔ မ်က္ႏွာကုိေစ့ေစ့ၾကည့္ျပီး ေမးၾကည့္ လိုက္ခ်င္မိပါရဲ့ ၊၊

ေအာ္ ဟုိုမေရာက္ဒီမေရာက္ ၊ ဟုိမွာတက္ဒီမွာတက္နဲ႔ ၆ ႏွစ္တာ သင္ရုိးကုိ စုစုေပါင္း ၁၀ ႏွစ္နီးပါး သင္ၾကားျပီး ဘြဲ႔ဓါတ္ပံုတစ္ခု မွတ္မွတ္ယယ ရုိက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ၊၊ ေျပာင္းလိုက္ရတဲ့ စာသင္ခန္း ဟုိျမိဳ႕က ဒီျမိဳ႕ ၊၊ ရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းစတက္ခဲ့တာ ေက်ာင္းျပီးေတာ့ ေခတၱရာ ျပည္ျမိဳ႕ ျမိဳ႕ျပင္တစ္ေနရာက လြင္ထီးေခါင္ျပင္ မွာ ၊၊ ေက်းဇူးလည္းတင္မိပါရဲ့ ၊၊ သူတို႔ေက်းဇူးနဲ႔ ကာလရွည္ၾကာ ေက်ာင္းသားလုပ္ခြင့္ ရခဲ့ပါရဲ့ ၊၊ ေဒသစံုလည္း ေရာက္ခဲ့ပါရဲ့ ၊၊ မၾကံဳဖူးတာလည္း ၾကံဳခဲ့ပါရဲ့ ၊၊ ရာသက္ပန္ စိတ္ကူယဥ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ပညာတက္ အင္ဂ်င္နီယာၾကီး ဘ၀ကုိလည္း ရာသက္ပန္ စြန္႕လႊတ္ခဲ့ျဖစ္ပါရဲ့ ၊၊ အိမ္သားလုပ္သူရဲ့ တိုက္တြန္းမွဳေၾကာင့္သာ အ၀ါေရာင္ႏွစ္လိုင္းပါတဲ့ ဘြဲ႔ဓါတ္ပံု မည္းမည္းၾကီးကုိ အိမ္ခန္းမွာ ခ်ိတ္ျဖစ္ေပမယ့္ ဘာမွမတက္တဲ့ ကိုယ္ဘာသာကုိ လိပ္ျပာမလံုတာေၾကာင့္ ရဲရဲေတာင္ မၾကည့္၀ံ့ ၊၊ သူတကာေမးလို႔လည္း အင္ဂ်င္နီယာလို႔ မေျဖခ်င္ခဲ့ ၊၊ အခုေတာ့လည္း ခေလးေတြ စာျပတဲ့ က်ဳရွင္ ဆရာမ ပါပဲကြယ္ ၊၊

မွတ္မိပါေသးရဲ့ ၊၊ ေက်ာင္းျပီးေတာ့ သကရာဇ္က ၂၀၀၀ ေက်ာ္ျပီေလး ၊၊ ၉၀ ခုႏွစ္ေက်ာင္ေက်ာ္မွာတက္ခဲ့ တဲ့ေက်ာင္းက ၂၀၀၀ ေက်ာ္မွာျပီးခဲ့တယ္ ၊၊ တကယ့္လုပ္ငန္းခြင္ထဲကုိ တုိးတဲ့အခါ ကုိယ္နဲ႔ မယဥ္ပါးတဲ့ အသံုးအေဆာင္ အေျပာအဆိုေတြနဲ႔ ပါတ္၀န္းက်န္တခြင္တျပင္လံုး စိမ္းလို႔ပါလား ၊၊ အေမရိကန္ျပန္ သံအမတ္ ေပးအပ္တဲ့ အၾကံဥာဏ္ ၊ ငါဟဲ့ ၀န္ၾကီး ငါ ဆိုရင္အကုန္ျပိးရမယ္ ဆိုျပိးသကာလ ၊ စင္ကာပူ လူငါးသန္းမွာ အင္ဂ်င္နီယာ ငါးေသာင္းလို႕ငါၾကားတယ္ ၊ ျမန္မာျပည္ လူသန္းငါးဆယ္ေက်ာ္ လွည္းေန ေလွေအာင္း ျမင္းေစာင္းမက်န္ အင္ဂ်င္နီယာ စီမံကိန္းကုိ အေကာင္အထည္ေဖၚ ရမယ္ ၊၊ ဆိုက္ကားသမားနဲ႔ ျမင္းလွည္းသမားပါ အကုန္ အင္ဂ်င္နီယာ လက္မွတ္ေပးအပ္ရမယ္ ၊၊ ဆိုျပိး သကာလ ထုတ္လိုက္တဲ့ အင္ဂ်င္နီယာ ၊၊ သေရကြင္းစက္ရံုထက္ေတာင္ ကုန္ထုတ္စြမ္းအားျမင့္ေသးရဲ့ ၊၊ ေနာက္ပုိင္း အလုပ္ ေပးႏုိင္တာ မေပးႏုိင္တာ ငါ့အလုပ္မဟုတ္ ၊၊ ငါ့အလုပ္က ငါ့လက္ထပ္မွာ အဆင့္ျမင့္ အင္ဂ်င္နီယာ ေက်ာင္း အဲေလေယာင္လို႔ တကသုိလ္က ဘယ္ႏွစ္ခု ၊ ေက်ာင္းသား ကဘယ္ႏွစ္ေသာင္း ၊ ေဒါက္တာ ဘယ္ႏွစ္ရာ ၊ မဟာဘြဲ႔က ဘယ္ႏွစ္ေထာင္ ၊ စီမံကိန္းမီ ထုတ္လုပ္ေရးသာ အဓိက ၊၊ ဆိုတဲ့ အေမရိကန္ျပန္ၾကီးရဲ့ မဟာအေတြးေတြမ်ား အံခ်ီးစရာ ၊၊

ဟုိးအရင္က ၁၀တန္းကုိ ခေခြးနဲ႔ေအာင္လို႔ အပ်င္းေျပ ဂ်ီတီအုိင္တက္ထားတဲ့သူလည္း ျပန္ေခၚ ဘြဲ႕တစ္ခု ေပး ၊၊ ဘာျဖစ္ျဖစ္ ဘြဲ႔သာ ေပးလိုက္ ၊၊၂ ႏွစ္တက္ခဲ့တာ ျမိဳျပ ၊ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ႏွစ္က ခ်ည္မွ်င္ ၊ ေနာက္ဆံုးဘြဲ႔ရေတာ့ အုိင္တီ ၊၊ အမယ္ လာေသး မာစတာကေတာ့ အဏုျမဴနဲ႔ေပး ၊၊ ရု၇ွားလညး္ ပုိ႔ေပးအံုးမတဲ့ ၊၊ ဒီလိုနဲ႔ ေဒါက္တာေတြ လည္း ေပါသလားမေမးနဲ႔ေတာ့ ၊၊ တစ္ကမာၻလံုး ဘယ္ေနရာမွာ မွ ရွာလို႔မရတဲ့ ပညာေရး ၊၊ အားလံုးလည္း စာရိတၱေတြ ျမင့္တက္ လို႔ ၊၊ အမွတ္လိမ္ ေက်ာင္းသြား တက္တဲ့သူေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒး ၊၊

အင္းဒီလိုနဲ႔ ကုိယ္ေက်ာင္းျပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဟုိးငယ္စဥ္ကတည္းက အတန္းတူ ေခ်ာက္တိေခ်ာက္ခ်က္ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲဲ့ သူငယ္ခ်င္း လည္း ေဒါက္တာျဖစ္ေနျပီ ၊၊ ေဘာကန္မပ်က္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းလည္း ဗိုလ္ ၾကီး ဆိုလား ၊၊ ကုိယ္ေတြ ေျခမခ်ခဲ့ရတဲ့ က်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ မဟာဘြဲ႕အတြက္ စာတန္း လုပ္ေန သတဲ့ ေလ၊၊ ေတာ္ပါျပီ ၊၊ ေနာင္ဘ၀အဆက္ဆက္သာ ရွိခဲ့ရင္ ဒီပညာရပ္ေတြလည္း ဆက္မသင္ခ်င္ ေတာ့ပါ ၊၊ ဒီေက်ာင္းလည္း ဆက္မတက္လိုေတာ့ ၊၊ အလုပ္ရွာေတာ့လည္း ကုိယ္ယူထားတဲ့ ဘြဲ႕ ဘယ္အလုပ္ကမွ အဆင္ေျပေျပမရ ၊၊ ဆက္သြယ္ေရးကို ၀င္ေတာ့ PCO ေစာင့္တဲ့ စာေရးမေလးေတြေလာက္ေတာင္မွ ၀င္ေငြက မရ ၊၊ အင္း အိမ္ကေပးစားတဲ့ ေယာက်ၤားယူျပီး ကုိယ္တက္နုိင္တဲ့ ပုိက္ဆံယူျပီး စာျပတဲ့ အလုပ္ပဲ လိုက္ေလ်ာညီေထြ လုပ္စားလိုက္ေတာ့တယ္ ၊၊ အင္းဒါလည္း ေကာင္းတာပါပဲေလ ၊၊

( အစ္မတစ္ေယာက္ အတြက္ အမွတ္တယ )

12 comments:

PhotoVigor said...

Hi..sorry, I wrote at the wrong post.
လြတ္လာျပီတဲ့, sorry for that..

ေနေဒးသစ္ said...

အရာရာတိုင္းမွာ အေကာင္း အဆိုး ဒြန္တြဲေနတယ္ ဆိုသလို အရာအားလံုးကို စိတ္ခံစားခ်က္ေပၚလိုက္ၿပီး ခံစားခ်က္ အနိမ့္အျမင့္နဲ႕ စကားလံုး ဖြင့္ခ်မယ္ဆိုရင္ နဲနဲေလး စကားလံုးေရြးခ်ယ္တတ္ဖို႕ေတာ့ လိုမယ္ ကို မင္းအိမ္ ..

ေခတ္ေတြ စနစ္ေတြ ဘယ္လိုပဲ ေျပာင္းလဲ ေျပာင္းလဲ .. အဲ့ဒီ ေခတ္စနစ္ႀကီးက ေကာင္းသည္ ျဖစ္ေစ ဆိုးသည္ ျဖစ္ေစ လူတစ္ခ်ိဳ႕က်ေတာ့ အဲ့စနစ္ထဲမွာ ေရွာင္လႊဲလို႕ မရလို႔ ခက္ခက္ခဲခဲ ရိုးကုပ္ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ ပညာတတ္တခ်ိဳ႕လည္း ရွိပါေသးတယ္ ..

အဲ့ဒီ့လူေတြရဲ႕ ပညာေရးဟာ ႏိုင္ငံျခားမွာ မိဘေပးတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႕ ေက်ာင္းသြားတက္ၿပီး ေတာ္တတ္ထက္ျမက္ေနတဲ့ ပညာရွင္ တစ္ေယာက္ထက္ စာရင္ နိမ့္ပါးမွာ ေသခ်ာေပမယ့္ သူတို႕ရဲ႕ မလႊဲမေရွာင္သာတဲ့ အေျခအေနၾကားမွာ ရုန္းကန္သင္ယူေနၾကရတဲ့ ၊ ႀကိဳးစားၾကရတဲ့ ဇြဲနဲ႕ လံု႕လကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အသိအမွတ္ျပဳရပါလိမ့္မယ္ ..

ကိုမင္းအိမ္ေရးတဲ့ စာကို ဖတ္ၾကည့္မိေတာ့ အဲလို လူေတြအတြက္ ေနရာတစ္ေနရာ ေပးထားတာ ကၽြန္ေတာ္ မေတြ႕မိဘူး .. ေခတ္စနစ္ အေျပာင္းအလဲနဲ႕ အဲ့ ေခတ္စနစ္ေတြၾကားမွာ ရွင္သန္ေနတဲ့ သူေတြ အားလံုးလိုလို ဆိုးရြားပ်က္စီးေနသလို ျဖစ္ေနတယ္ ..

လူေကာင္းတစ္ခ်ိဳ႕လည္း က်န္ပါေသးတယ္ေလ ..
ကၽြန္ေတာ္ သူတို႕အတြက္ ေနရာေပးၾကည့္ခ်င္တယ္ ..
သူတို႕ရဲ႕ စာရိတၱေတြအတြက္ အသိအမွတ္ျပဳခ်င္တယ္ ..
သူတို႕ရဲ႕ အားထုတ္မႈေတြအတြက္ ဦးညႊတ္ခ်င္တယ္ ..
ကိုမင္းအိမ္ သေဘာေပါက္မယ္ ထင္ပါတယ္ ..

ေနေဒးသစ္။

မင္းအိမ္ျဖဴ said...

မွန္ပါတယ္ ကုိေနေဒးေရ ၊၊

ကြ်န္ေတာ္လက္ခံပါတယ္ ၊၊ လူတုိင္းကုိ ပ်က္ဆီး ေန တယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး ၊၊ ဒါေပမယ့္ ခုနကုိေနေဒး ေျပာတဲ့ ေရွာင္လြဲလို႔မရတဲ့ လူဆိုတာ ေတြကလည္း ကြ်န္ေတာ့္ညီငယ္ညီမငယ္ သူငယ္ခ်င္း ေတြပါပဲ ၊၊

ကြ်န္ေတာ္ စာအစမွာတင္ျပခဲ့ပါတယ္ ၊၊ တခ်ိဳ႕ တေလအတြက္ ဆိုး၀ါးေစေပမယ့္ တခ်ိဳ႕တေလ အတြက္ ေကာင္းစားေစပါတယ္ လို႔ ၊၊ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ဒုိးဒူ ေပါင္ဖက္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ လည္း အမ်ားၾကီးပါ ၊၊ အမွန္ေတာ့ လူေတြကုိ မဆိ္ုလိုခ်င္ပါဘူး ၊၊ ၾကံဳရာ ဇာတ္ရုပ္မွာ ကေနၾကရတာပါ ၊၊ ဒါေပမယ့္ အမွန္တုိင္းေျပာရရင္ သူလုပ္လိုက္တဲ့ စီမံခ်က္ ေတြေၾကာင့္ တကယ့္ ကုိ တခ်ိဳ႔ ေတြ တ၀က္ တပ်က္နဲ႔ ေက်ာခုိင္းခဲ့ရသူေတြ အမ်ားၾကီး ပါ ၊၊

နားလည္ေပးပါ ၊၊

မင္းအိမ္ျဖဴ

ေနေဒးသစ္ said...

ဟုတ္ပါတယ္ ကိုမင္းအိမ္
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အဲလို စစ္မွန္စြာႀကိဳးစားခဲ့ရၿပီး အသိအမွတ္ျပဳ အရာဝင္ခြင့္ မခံရတဲ့ လူတစ္ခ်ိဳ႕အတြက္ စာနာမိလို႕ ဒီစကားကို ေျပာခဲ့မိတာပါ ..
ကိုမင္းအိမ္လည္း တစ္ခ်ိန္က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တဲ့ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ပဲဗ်ာ ..
စီးပြားေရး အခက္အခဲ ၊ ပညာေရး အက္အခဲ ၊ လူမႈေရးအခက္အခဲ စသျဖင့္ အဲလို အခက္အခဲေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာရဲ႕ ၾကားထဲမွာ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာဖုိ႕ ဘယ္ေလာက္ႀကိဳးစားရတယ္ဆိုတာ ကိုမင္းအိမ္လည္း ခံစားနားလည္မွာပါ ..
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခဲ့တာေတြအတြက္ စိတ္မကြက္ပဲ ခုလို နားလည္ေပးတာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္လွပါၿပီ ..
ေက်းဇူးဗ်ာ

ေနေဒးသစ္။

မင္းေနေ၀း said...

စာလာဖတ္တယ္ ကိုမင္းအိမ္ေရ ....
မေရာက္တာၾကာလို႔ .... :D

မင္းအိမ္ျဖဴ Minn Eain Phyu said...

ဒီပုိ္စ့္ေလးကို တကယ္ေတာ့ ဒီထက္ပိုျပီး စကားလံုး လွလွေလးေတြနဲ႔တင္ျပခ်င္ခဲ့တာပါ ၊၊ ဒါေပမယ့္ အပ်င္း ၾကီးသလိုျဖစ္သြားျပိး ဒီတုိင္းတင္ျဖစ္သြားပါတယ္ ၊၊ အမွန္တုိင္းေျပာရရင္ အခုခ်ိန္ထိ အဲဒီစနစ္ကုိ လက္မခံ ႏုိင္ေသးပါဘူး ၊၊ ဘ၀တူ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေတြ႔ျဖစ္ၾက တဲ့ အခါတုိင္း စိတ္မေကာင္းစြာ ညည္းညဴျဖစ္ၾကပါ တယ္ ၊၊ ေက်နပ္တာေတာ့ တကယ္ကို မေက်နပ္တာပါ ၊၊ အေျခအေနကုိ ေရွာင္လြဲမရလို႔ လက္ခံလိုက္ရတဲ့ အငယ္ ေတြကုိ လက္ခံပါတယ္ ၊၊ နားလည္ပါတယ္ ၊၊ လူေတြကုိ ေလးစားပါတယ္၊၊ သူလုပ္လိုက္တဲ့ မူတစ္ခုကုိ သာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က မေက်နပ္တာပါ ၊၊ မေက်နပ္ေပမယ့္ လည္း ေနာက္ဆံုးေတာ့ လက္ခံလိုက္ရတာပါပဲေလ၊၊ အမွန္တကယ္ကုိ ျဖစ္ပြားခဲ့တာပါ ၊၊ တကယ္တမ္း ဘ၀ တစ္ေလွ်ာက္လံုး ၾကိဳးစားရုန္းကန္လာရတဲ့ သူတစ္ေယာက္ သာမာန္ ဘြဲတစ္ခုပဲ ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေနာက္တစ္ေယာက္က PhD ဘြဲ႔တစ္ခု ရထားျပီ ၊၊ သူရဲ့ ၾကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့မွဳကို ေလးစားပါတယ္ ၊၊ မညီမွ်တဲ့ အေျခအေနတစ္ခုကုိပဲ တင္ျပတာပါ ၊၊ တကယ္အရည္ အခ်င္းရွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ေနာက္ဆုတ္သြားတယ္ လို႔ တြက္ရင္ မနစ္နာဘူးလား ၊၊ စကားလံုးတခ်ိဳ သံုးႏွုန္း ထားတာ လြဲေနရင္ေတာ့ အင္း စိတ္မေကာင္းပါဘူး ၊၊ ဒါေပမယ့္ဒါေတြက တကယ္ျဖစ္ခဲ့တာပါ ၊၊ ဂ်ီတီအုိင္ ၂ ႏွစ္က ေမဂ်ာတစ္ခု ၊ ေနာက္ထပ္ ဘီတက္ခ်္ ၂ နွစ္က ေနာက္ထပ္ ေမဂ်ာတစ္ခု ၊ ေနာက္ဆံုး ဘီအီးရေတာ့ ေနာက္တမ်ိဳး ၊ သံုးေမဂ်ာလံုးက ဘယ္လိုမွ ဆက္စပ္ လို႔ မရ ၊၊ ေနာက္ မဟာနဲ႔ ေဒါက္တာ ဘယ္လိုယူသြားလဲ ၊၊ အင္း... ဒီလိုပါပဲဗ်ာ ၊၊

Anonymous said...

နားလည္ ခံစားေပးႏိုင္ပါတယ္
အဲဒီစနစ္ရဲ႕ သားေကာင္တစ္ေယာက္ပါ

ေနေဒးသစ္ said...

ေအးဗ်ာ ..
ဘယ္နေခါက္မွန္း မသိေတာ့ဘူး လာဖတ္ေနမိတယ္ ..
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ေလး ထိထိရွရွ ခံစားေနရတယ္ ..
ကိုမင္းအိမ္ေျပာတာေတြကို ကၽြန္ေတာ္က ကန္႕လန္႕တိုက္ခ်င္လို႕ ေရးတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ့ ကိုမင္းအိမ္လည္း နားလည္မွာပါ ..
ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲ့လို အစြမ္းအစရွိၿပီး အားထုတ္ခြင့္ မရခဲ့ၾကတဲ့ .. အားထုတ္ဖို႕ အခြင့္မသာခဲ့ၾကတဲ့ သူေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္လြန္းအားႀကီးသြားလို႕ပါ ..

ေနေဒးသစ္။

Yu Ya said...

ဒါေတြေၿပာရင္ ေဒါေတြပါတယ္..မ်ားမ်ားေၿပာရင္ အမွားမ်ားမ်ားပါတတ္တယ္..။

ဘယ္သူေတြ ဘာဘြဲ႔ပဲ ယူသြားယူသြား မုဒိတာပြားေပးလိုက္ပါလား သူငယ္ခ်င္းရယ္...



ဆႏၵမြန္ၿဖင့္
yu ya

ဝက္ဝံေလး said...

ကိုမင္းအိမ္ျဖဴ ညီမ သိပ္မ်ားမ်ားစားစားမေျပာေတာ႔ဘူးေနာ္ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ႔ ပညာေရး စနစ္ၾကီးကုိပဲ ......

ေမးလ္ ပို႔ထားတယ္ သိလား ဘုိင္ တာ႔တာ

မင္းအိမ္ျဖဴ Minn Eain Phyu said...

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ၀ံေလးေရ ၊၊ အီးေမးလည္း သိသိခ်င္း ခ်က္ခ်င္းဖတ္ျဖစ္ပါတယ္ ၊၊ ထပ္ျပီး ေက်းဇူးတင္ရတယ္

မင္းအိမ္ျဖဴ

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ပညာေရးစနစ္ကေတာ့ ဒီလုိျဖစ္ေနတာ ၾကာေရာေပါ့။
မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။